De drang om te bezitten

De drang om te bezitten. Soms is de gedachte om iemand te willen bezitten, te overheersen heel duidelijk aanwezig in de gesprekken die ik beluister. De gedachte dat de ander niet te beheersen noch te bezitten is, is dan onverdraaglijk. Mensen kijken naar elkaar, volgen elkaars verhalen, en daar merken ze precies hetzelfde op.

Het lijkt normaal te zijn. Is het mogelijk je voor te stellen wat het voor iemand betekent zoveel last te hebben van de kwellingen die bezitsdrang teweeg brengt? Ik probeer me in te leven in iemand die me wel eens dit soort kwellingen deelt, en dat vraagt zoveel moed om daarmee naar buiten te komen. Het is voor die mensen een ware hel, het gaat veel verder dan jaloezie. Het voelt alsof iemand op knappen staat van binnen. Voor de buitenwereld lijkt die persoon een vrij beheerste indruk te maken, maar van binnen woedt een orkaan.

Niet alleen mensen, maar ook dingen, ideeën kunnen op een excessieve manier in bezit willen genomen worden. Vanwaar komt die drang iets te willen bezitten, alsof het leven ervan afhangt? Heeft dat te maken met het willen oplossen van ‘iets’? En dan, is het probleem dan opgelost?

Een lap grond of een huis willen bezitten is iets anders dan een mens, een geliefde willen bezitten. Mensen kun je niet vastpinnen, opsluiten, want vroeg of laat ontglippen ze aan de greep en dan beginnen de zeer diepe kwellingen.

Ik probeer daar dieper op in te voelen, waar het op grenzeloze gebaseerde gevoel iemand te willen hebben en tot bezit te maken, vandaan komt. Wat wordt onder bezitsdrang verstaan? Iets bezitten, het gevoel hebben dat iets je ‘eigendom’ is, geeft voor velen een gevoel van trots, en een zeker gevoel van macht en aanzien. Velen scheppen er een behagen in om een eigen huis te hebben, een eigen auto, een antiek schilderij te bezitten, het maakt niet uit wat het object is. Het bezit van talenten, kwaliteiten, het vermogen om iets te bereiken, de erkenning die dit geeft, geeft een gevoel van belangrijk te zijn. Het bezitten en bezeten worden, mondt vaak uit in een schijnbaar wederzijdse bevredigende relatie. Ook ideeën, ideologiëen en geloof kunnen je in bezit nemen en je kunt er ook bezeten door geraken.

Bezit is een woord wat we heel ver en diep kunnen uitlijnen.
De precieze reden waarom bezitsdrang, het willen bezitten, toch een belangrijke factor is in het aardse leven, werd ons natuurlijk meegegeven met de paplepel.

In de diepere essentie geeft bezit een gevoel van controle, van macht en van veiligheid. Het hebben van macht over anderen geeft het gevoel belangrijk te zijn en voelt daarnaast behaaglijk en veilig. En toch gaat dit allemaal wel gepaard met conflicten en lijden. Het lijkt onmogelijk om een einde aan de marteling te maken, omdat daar het besef is dat het onmogelijk is iemand volledig en voor altijd te bezitten.

Het is een diep verankerd patroon dat steeds overgaat van het ene naar het andere. Liefde is nooit bezit. Ik wil hierbij niet aankomen met termen als narcist, psychopaat, omdat dit niet de essentie is. Dan kunnen we maar beter erkennen dat we dat allen in een notedop zijn.

De drang om te bezitten geeft het gevoel van iemand te zijn. Er is een zeer sterke identificatie met het bezit van een ideologie, de bankrekening, een titel, een persoon. Het is precies die identificatie die vijandschap en strijd oplevert.

De weg om achter de betekenis van bezitsdrang te komen is de manier waarop de geest functioneert en die mogen we volledig en bewust onderzoeken. Het zich daarin verdiepen en de waarheid omtrent die vrijheid ontdekken, is de bevrijdende factor. Dus het gaat niet om de wil om vrij te zijn. De wil is altijd ego-gestuurd.

De vele valkuilen in het ontrafelen van wat er werkelijk speelt, zijn de verhalen over ‘niet zonder die liefde kunnen’, terwijl de energie in die diepere essentie als ‘bezitsdrang’ wordt waargenomen.

Het zijn vooral de gevoelens achter de woorden die heel helder en zonder enige twijfels richting ‘willen bezitten’ verduidelijken. Het wordt zelden opgemerkt en als ‘normaal’ beschouwd, want in relaties lijkt het elkaar tot bezit maken wel een teken van liefde. Misschien heeft de dogmatische religie daar wel aan meegewerkt.

Warme hartegroet
Mieke