Gedachtenpatronen veranderen

Gedachtenpatronen veranderen. Veel wordt geschreven en gepraat rond het veranderen van patronen. Ervaren dat dit absoluut nog niet zo gemakkelijk is, blijkt uit de vele gesprekken en ook in ons eigen leven. Tenminste, als we daar echt willen naar kijken. Stel je eens een vogel voor die zijn nest heel comfortabel vindt, dat hij nooit zin heeft om te vliegen en dat hij zich niet realiseert dat hij kan vliegen.

Hoewel die vogel soms op een tak gaat zitten, om zijn veren te schudden, zijn pootjes te strekken.
Hij kent de vitaliserende vrijheid van de vlucht niet, weet niet hoe het voelt als de wind door zijn veren blaast. Hij denkt alleen maar dat andere vogels die wel vliegen, dom zijn.

Op soortgelijke wijze verlaten wij ook zelf ons nest. Onze gewone, dagelijkse gedachten geven ons schijnbaar rust en elk zich herhalend gedachtenpatroon is als een takje waarmee het nest is gebouwd.

We kennen onze ware onbeperkte aard niet. We kennen de stralende kracht en pracht niet van onze ware essentie.

De gedachten ‘ik ben een ziel’ en ‘ik ben een vredig wezen’ moeten uiteindelijk een vlucht nemen, zo niet dan zullen we nooit onze diepste waarheid in essentie ontdekken.

In de wereld van de geest kun je je gedachten als een landkaart voorstellen. Ze zijn niet het land zelf, noch de werkelijkheid van de ervaring. De gedachte ‘ik ben een ziel’ is geen uiting van zelfbewustzijn, maar vormt wel een essentieel begin om die bewustzijnstoestand te bereiken.

Willen we onze zich steeds herhalende gedachtenpatronen veranderen, dan moeten we ons er wel eerst bewust van worden dat we vastzitten in patronen die ons niet naar onze ware essentie leiden. De gehechtheid eraan is groter dan we kunnen vermoeden. Misschien zelfs de grootste gehechtheid.
Een stap om bewust te worden, is waar te nemen om onze eigen getuige worden. De onthechte waarnemer worden is een dagelijkse uitdaging; we staan er in werkelijkheid heel weinig bij stil.

Op de vraag wanneer je dan uiteindelijk klaar bent met gedachtenpatronen te veranderen, is het antwoord: nooit. Ook daaronder zit een gedachtepatroon dat je binnen een bepaalde tijd klaar moet zijn. En waarom dan? Waarom moet je daar dan de druk van de tijd opzetten?

Niet de bestemming, maar de reis zelf is het doel. Ook dat is een uitspraak die we gemakkelijk uit onze mond laten rollen, maar ook weer zo gigantisch moeilijk om die wijsheid in ons dagelijkse leven toe te passen.

Het zich zorgen maken of je vooruitgang maakt, of je wel snel genoeg gaat of sneller gaat dan anderen, leidt af van de essentie en maakt ook weer deel uit van overtuigingen waaraan je zou moeten voldoen.

Warme hartegroet
Mieke Box 49