Hoe communiceer jij met je huisdier?. Zoals we als mensen gevoelens op elkaar projecteren, gebeurt dit ook tussen mens en dier. Als je in het begin oefent om met je huisdier te communiceren, gebeurt het meestal dat je de antwoorden interpreteert en daardoor vaak overhaaste conclusies trekt. Dat doen we in onze communicatie vaak onbewust met elkaar. Interpreteren en conclusies trekken.
Conclusies zijn gebaseerd op onze eigen menselijke ervaringen. We hebben aanvankelijk de neiging om te veel af te lezen uit datgene wat we van onze dieren ontvangen.
Het is belangrijk bij de gevoelens, de woorden, de gedachten of de beelden die we van hen krijgen, te blijven. Soms begrijpen we niet wat we doorkrijgen en vraagt dit even geduld en vertrouwen het heel rustig te maken in ons hoofd.
Het enige wat in dierencommunicatie belangrijk is, is met een open hart luisteren. En niet meteen interpreteren en conclusies trekken. Dieren zijn onze wegwijzers in hartsverbonden communiceren. Dus ik ervaar dit als een mooie weg om dit toe te passen in ons dagelijkse leven.
Stel nu dat dat je wilt weten waarom je kat elke keer naast de kattenbak plast. Je stelt die vraag zonder oordeel aan je kat. Je denkt dat je het weet. Je neemt alvast een gedachte mee in je vraag, zodat je niet meer onbevooroordeeld kunt luisteren. Het is dan veel moeilijker om naar je kat te luisteren. Als je ervan uitgaat dat je kat boos is, omdat je haar een standje hebt gegeven, dan neem je die gedachte al mee.
Dieren zijn eigenlijk niet moeilijk te begrijpen in communicatie. Eén gedachte kan al heel veel helderheid brengen. Eén woord kan al de essentie omvatten. En als dieren ons vertrouwen, vertellen ze ons alles. En met die alles bedoel ik, wat zij ervaren als voldoende. Dieren zijn niet bang om zich te laten zien in wat en hoe ze zich voelen: eenzaam, boos, verontwaardigd, bang, ziek, daarentegen zijn mensen het vaak wel. Hun manier van communiceren is zeker anders dan die van ons.
We kunnen ook onze eigen gevoelens op dieren projecteren. Je moet elke dag uit werken gaan, je vertrekt vroeg en je komt laat thuis. Je denkt dat je huisdier zich verdrietig en eenzaam voelt. Misschien zou jij je zo kunnen voelen, terwijl je huisdier zich volkomen prettig voelt om alleen thuis te zijn.
Zoiets kan gebeuren als we onze eenzaamheidsgevoelens niet hebben verwerkt, of als we ons schuldig voelen als we dieren alleen laten. Door ons ontvankelijk en open te stellen en te luisteren wat ons huisdier ons vertelt, kunnen we onze eigen gevoelens aan de kant zetten. Belangrijk hierbij is onze beperkingen in communicatie te aanvaarden en verantwoordelijkheid opnemen voor onze eigen gevoelens, zodat we op de juiste wijze kunnen communiceren.
Warme hartegroet
Mieke