In je doen zijn

In je doen zijn. Overwegend zijn we ‘doeners’. We zijn heel weinig in de ‘zijnsmodus’. Doen heeft te maken met doelen nastreven en soms draagt het niet eens bij aan wat we eigenlijk willen of verlangen. De zijnsmodus geeft ons de gelegenheid om alledaagse patronen te veranderen, geeft een ‘rustmoment’ in en voor onszelf.

Zijn heeft niet zozeer te maken met niets doen, want je kunt wel degelijk met iets bezig zijn, terwijl je in een zijnsmodus bent. Stel dat je je tuin aan het onderhouden bent, dan kun je helemaal aanwezig zijn, contact hebben met je zintuigen en daardoor in de zijnsmodus zijn.

Het is dus een misvatting om Zijn en Doen uit elkaar te halen, ze hebben zeker een verbinding met elkaar.

Je hoeft niet per sé op een matje te zitten om te mediteren, omdat het leven zelf een meditatief gegeven is waarin je kunt oefenen in gewaarzijn, bewust ervaren, bewust voelen en bewust zijn.

Soms wordt me wel eens verteld zich prettig voelen in een groep, ze beoefenen yoga, mediteren, en eenmaal thuis lukt het niet of hebben ze geen zin om eraan te beginnen.

En oké, in groep is het samen mediteren (ook al is elke ervaring weer anders) fijn, er ontstaat een vorm van afhankelijkheid waarbij men niet tot het diep integreren in het dagelijkse leven komt. In het geval dat dit uiteraard de ervaring is.

Het is iets wat ik vaker opmerk en daar is mijn zienswijze eerder anders. Het leven bewust ervaren, van ademen tot doodgaan. En alles wat het leven IS.

Precies als ik een blog schrijf, raffel ik niet enkele zinnen af, maar ben ik bewust aanwezig in de woorden die ik schrijf. De boodschap die ik helder wil overbrengen. Ik schrijf en schrap. Ik voel en denk na, ik wik en weeg en voel.

Hoe kun je zelf van doen naar zijn evolueren? Houd misschien de gedachte aan dat alles wat je ‘doet’, je ook kan doen vanuit ‘zijn’. Je hoeft jezelf dus niet vast te zetten met de gedachte dat je niets mag doen om te zijn. Ik zou je bijna willen uitnodigen om de twee modi te verbinden met elkaar, waardoor je je leven meer en meer als één meditatieve ervaring kunt beleven. Als je dan mediteert met een groep, kun je gemakkelijker de lijn doortrekken in je dagelijkse leven.

Enkele eenvoudige voorbeelden, omdat meditatie in die betekenis geen kunstjes vraagt. Geen moeilijke houdingen, geen technieken kunnen je hierbij verder op weg helpen:
– Neem voor je een maaltijd neemt de tijd om enkele keren bewust in en uit te ademen. Wijd daarna al je aandacht aan het eten van de maaltijd. Je kunt hierbij ook ontdekken dat het met aandacht eten, ook een stukje rust en stilte vraagt. Meestal praten mensen tijdens de maaltijden, is er zelden een moment van de maaltijd samen nuttigen in stilte. Wat is hier zo vreemd aan, dan dat er geen stilte kan zijn? Je kunt dit samen afspreken, al is het slechts voor een paar minuten.
– Multitasking waar velen prat op gaan, maar is dit het echt wat je wilt? Het is al moeilijk genoeg om je volledige aandacht aan 1 ding te geven. Al je teveel dingen tegelijk doet of probeert te doen, gaan je gedachten echt op de loop met jou. Ik neem vaker waar dat diegenen die me vertellen een multitasker te zijn, zich opgefokt voelen, dingen vergeten, fouten maken en daardoor soms misverstanden ontstaan.
– Maak als je van de ene plek naar de andere loopt van de mogelijkheid gebruik om het contact tussen je voeten en de grond te voelen. Ook dit is een voorbeeld van het ervaren van doen (je loopt van de ene naar de andere plek) en zijn (je ervaart en je voelt het contact).
– Neem een ogenblik voor jezelf als je van de ene activiteit naar de andere overgaat. Adem bewust een aantal keren in, voel en ervaar je energie door je lichaam stromen. Geen tijd hiervoor… dit is een gedachte en een patroon. Dit patroon doorbreken kost je geen tijd, dan enkel de gedachte loslaten.
– Als je creatief bezig bent, kun je helemaal je doen en zijn verbinden met elkaar. Schilderen, naar muziek luisteren, een instrument bespelen, zingen, wandelen, dansen… en nog zoveel meer aan zintuigelijke ervaringen.
We kunnen ons de kunst van doen en zijn zelf eigen maken, door elke dag iets te doen, bewust, vanuit onze zijnsmodus. En natuurlijk zullen er altijd wel momenten zijn waarin we op een drafje lopen, letterlijk en figuurlijk. Het waarnemen dat we ons allemaal laten meeslepen in alles wat ons raakt, bezighoudt, is belangrijker dan er uren of dagen over te mopperen. Je weet dat je elk moment kunt terugkeren naar je innerlijke rustpunt van waarnemen.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 49