Is dit liefde?

Is dit liefde? Herken je bij jezelf hoe moeilijk het wel kan zijn om iets aan te nemen, zoals het naar je toekomt.
Iedereen heeft wel minstens een ervaring gehad waarin hij zich afgewezen voelde in het geven van iets en de ander jouw gift niet van harte ontving. Wat je gaf voldeed niet aan de verwachtingen. De ander had iets anders in gedachten.

Ik heb hier zelf natuurlijk ook mijn ervaringen in en dat voelt heel pijnlijk. Die herinneringen komen vanuit een ver verleden en die dragen tot op heden sporen in mijn hart. Ik heb geleerd om in te voelen wat de ander fijn vindt om te ontvangen, ik houd rekening met de interesses, met wat iemand prettig vindt en dat geeft me zelf een fijn gevoel.
En toch liggen daar zeer grote valkuilen in de liefde. We trekken simpelweg de lijn door. Wat zou mijn partner fijn vinden en in het begin is er de neiging om je aan te passen aan wat de partner fijn vindt en wat niet. Oppervlakkig bekeken wordt gereageerd vanuit een ‘dit is normaal, je doet er alles aan om je partner tegemoet te komen, dat is toch wel liefde’.
Wat zijn de valkuilen hiervan? Je past je zodanig aan aan de behoeften van de partner, en ja dat doe je zelf, om die partner tegemoet te komen, want dat is wat we heel waarschijnlijk in ons gezin van oorsprong hebben gezien. Als je van iemand houdt, dan… Daar begint het al: de voorwaardelijke wijs.

Ik heb het niet over loyaliteit, maar wel over de vele diepere valkuilen. Als je van me houdt, dan ga je je de ander kleuren. Als je van me houdt, dan stop je met het roken van een sigaret. Als je van me houdt, dan stop je met die vriendschap. Als… dan…
Wow, en dat wordt liefde genoemd. Als… dan…
Maar goed, jij wilt je partner niet ontgoochelen en je doet wat er van je wordt verwacht.
Dit kan zodanig doorschieten naar eisen en verwachtingen dat je zielskleur vergrijst. Je bent gereduceerd tot een eisenpakket. Je reduceert elkaar tot een eisenpakket. Zo hoort het, zo moet het zijn.

Liefde heeft vele kleuren, heeft vele namen, maar bij nader diep diep invoelen heeft dat totaal niets met liefde te maken. Slaaf van de op matrix-gebaseerde wetten geworden, zonder je er eigenlijk bewust van was dat dit aan de gang was.
Veel van hetgeen we verlangen is gebaseerd vanuit de diepste wens dat de ander het gemis, de leegte, de pijn van het verleden oplost. JIJ bent mijn partner, en ik verlang (ik verwacht, ik eis) dat jij uit liefde mijn gemis, mijn leegte en mijn pijn oplost en me geeft wat ik in het verleden heb ervaren en gemist.

DAT is wat bij heel veel relaties aan de gang is. En dat is wat relaties nu uit elkaar drijft. Ik ben niet je moeder, ik ben niet je vader, ik ben niet jouw pijn en ik ben niet jouw verleden. Ik heb te dealen met mijn moeder, mijn vader, mijn pijn en mijn verleden en uit respect voor jou neem ik mijn verantwoordelijkheid om hier ZELF mee aan de slag te gaan.
En de manier waarop ik dit doe is mijn keuze, ook al voel jij je bedreigd met de keuze die ik maak.
Ik nodig je uit om hierin jouw weg te gaan, jouw keuzes hierin te maken. Ik laat jouw vanuit respect die keuze te maken. Ik vertrouw erop dat jij jouw hart kunt volgen, net zoals ik ook mijn hart hierin volg.

De liefde zoals die wordt ervaren, is vaak tot een ruilhandel geworden. Het stilzwijgende zorgen voor elkaar, waar elke vorm van passie en intimiteit verwaterd is, het contract wordt verder gezet, vanuit zovele concepten. Maar is dat liefde?

Wat weten wij eigenlijk over LIEFDE zoals ik die ervaren heb in mijn thuisland.
We sluiten voortdurende contractjes af met elkaar vanuit een zeer onbewuste laag, vanuit wat we geleerd hebben, vanuit wat we ervaren en gezien hebben.
Liefde IS en laat vrij. WOW. En daaronder zit een zeer diepe laag. Vrij zijn boezemt angst in, want vrij zijn betekent voor de meesten vreemdgaan. En daarom is er in relaties zoveel wantrouwen en controle. Liefde controleert niet, beheerst niet, wil niet bezitten en dat is wat ik me meer en meer herinner vanuit mijn thuisbasis. Liefde IS verbinding op een heel diep niveau. Liefde zoals het op aarde wordt ervaren is gebaseerd op angst. En waar angst regeert, is géén liefde. Nooit.

Liefde Is. Hoe een pure, diepe zielsliefde wordt gevoeld en ervaren, heeft niet altijd te maken met seksuele aantrekkingskracht. Die liefde is puur, bevroedend, inspirerend, zuiver verbindend met een hoger doel.
Liefde met voorwaarden? Neem een huisdier in huis en voel en ervaar wat een dier jou laat ervaren.
Dat is LIEFDE. Liefde is energie en behoeft niets anders te zijn.

©Mieke
Warme inspirerende hartegroet
Mieke Box 45