Je verdient het?

Mag ik je even meenemen in een stukje beleving of herbeleving van die uitspraak. Neem even een situatie waarin je je in de steek gelaten voelde. Je hebt je verhaal aan iemand verteld, je voelt je down en het slachtoffer van een oud trauma en die energie komt in bepaalde situatie als een oud zeer naar boven.

Door de troostende woorden dat je ‘beter verdient’ voel je je getroost. Maar hebben die troostende woorden je daadwerkelijk geholpen om de energie die op ervaringen vastgeroest zitten los te weken, te verwerken en ruimte te creëren voor fijne ervaringen?
Wat vertel je? ‘Toch iemand die me begrijpt, die zegt dat ik beter verdien, dat ik die ellende niet verdien.’ Je vertelt me dat je het wel weet of niet weet, je twijfelt of je het al dan niet verdient. Mooi dat je troostende woorden eventjes een pleistertje zijn op een ‘wonde.’ Hoe groot is de kans dat je die troostende woorden nog vaak zult horen, onder die omstandigheden?

De overtuiging dat iemand dit geluk, die job, die partner, dit of dat niet verdient. De redenen waarom die uitspraken met even groot gemak over iemands lippen komen, zijn altijd vanuit een oordeel. Ook het ‘beter verdienen’ is een oordeel. Of dat echt vanuit mededogen komt? In het ander geval is er geen sprake van mededogen.
Ondanks dat die uitspraken dagelijks over de lippen rollen, ervaar ik daaronder iets zeer onbehaaglijk. Want het tegendeel ervan is iets niet te verdienen omdat… ? Verdien ik bijvoorbeeld liefde voor een reden dat buiten mezelf verantwoord moet worden?
Verdienen is in mijn ervaring gekoppeld aan werk. Ik werk en ik verdien mijn inkomen, net zoals iedereen. Dat is een objectief en zakelijk gegeven. Ook niet-werkenden verdienen hun geld binnen het systeem en ook hierover komen we dichtbij het al dan niet verdienen van een inkomen.

Iemand buiten mezelf oordeelt in het beste geval dat ik iets of iemand beter zou moeten verdienen, zo voelt dit in de onderstroom. En als ik pech heb, verneem ik via loslippige tamtam-bedienaars dat ik iets niet verdien. Ja, meestal verneem je het niet-verdienen onrechtstreeks. Daar zijn dan de tamtam bedienaars die zich met mogelijk leedvermaak geroepen voelen de boodschap te brengen.
Apart dat in de woorden die we uitspreken veel diepe lagen verborgen zitten die we niet meteen kunnen oppikken. Merk je de valkuilen op die in geprogrammeerde woorden verborgen zitten? Als ik jou goedbedoeld vertel dat je iemand beter verdient, dan voel je je wellicht getroost. Ik begrijp je, niet? Ervaar je het als niet begrepen worden als ik die woorden niet uitspreek en met jou meekijk hoe je eventueel pijnlijke ervaring kunt verwerken om vandaaruit andere keuzes te maken?

In de twee uitspraken ervaar ik persoonlijk een ‘rechter’ en een ‘oordeel.’ Hoe weet iemand nu wat iemand verdient of niet verdient? Het zijn allebei afleidingen om van iemand ‘slachtoffer’ te maken of in een ‘slachftoffer-energie’ te bekrachtigen of in het andere geval als ‘leugenaar, bedrieger, narcist, psychopaat, nietsnut’ enzovoort. Wij spelen vanuit een zeer onbewuste laag voor rechter.
Ik hoor dit soort van gesprekken vaker en ik neem uiteraard een aantal van die diepere lagen waar. Je zou kunnen aangeven dat die troostende woorden goed bedoeld zijn en dat geloof ik heel graag. Anders heb je er geen idee bij hoe die troostende woorden bij de ander naar binnenkomen en ervaren worden. We praten meestal vanuit wat we ‘denken’ het beste te zijn voor de ander, meestal is het een projectie van onszelf én wat wij geleerd hebben binnen taalsystemen.
Waarom zou jij zeggen dat iemand ‘beter’ verdient? Dat is een behoorlijk gemakkelijke om oppervlakkig te beantwoorden. Ik nodig je uit om dan enkele lagen dieper te gaan.

Waarom zou jij zeggen dat iemand ‘iets niet verdient?’ Neem waar wat hierbij gebeurt bij jezelf. Welke lagen kun jij in jezelf waarnemen?
Kortom het is een uitnodiging voor ons om bewust om te gaan met uitspraken die gebaseerd zijn op een oordeel. De manier waarop de boodschap in taal wordt vermomd is de moeite waard om waarachtig vanuit het hart te communiceren. De rest daaronder creëert ruis, misverstanden en onduidelijkheid.
Met andere woorden is het duidelijk voor mezelf. Ik heb totaal niets met wat ik al dan niet zou verdienen, omdat dit niet bijdraagt aan diepere inzichten.

Je hoeft niets te verdienen of iets te verdienen. Je bent alles in één.

Warme hartegroet
Mieke Box 49