Leven vanuit je goddelijke essentie

Leven vanuit je goddelijke essentie. We doorlopen heel veel fasen in het ontwaken van onze goddelijke essentie. Misschien ten gevolge van pijnlijke gebeurtenissen, maar juist die gebeurtenissen hebben het proces op gang gebracht. Het ontwaken van je goddelijke essentie kan je aanvankelijk in een soort goddelijke roes brengen, maar die roes neemt weer af.

Het leven op aarde dwingt je om weer vaste grond onder te voeten te voelen en dan is het je ervaring dat die goddelijke roes weg is. Er gebeurt maar iets in je leven en daar komen alle oordelen op de proppen, ben je opnieuw verwikkeld in slachtoffer- en machtsspelletjes, ben je niet tevreden over je leven.

Waar is die eerdere feeststemming naartoe? Want je wil opnieuw die roes ervaren en vasthouden. Dat gaat niet gebeuren. Niet op deze verwrongen manier. Zelfs niet als je op de hoogste top van een berg zit. De aarde kan zodanig gaan beven, dat je rust wordt verstoord ook al zit je op de hoogste top.

Misschien lees je heel veel spirituele boeken, mediteer je je te pletter om maar in die goddelijke roest te komen én daar te blijven. Maar ook dat gaat niet gebeuren.

Sommigen storten zich volledig op het verwerken van het verleden en ontdekken patronen, onderzoeken en verwerken. Dat is een heel andere weg dan vertoeven in een goddelijke roes. Dat is rauw en vaak heel zwaar. Je moed echt de moed hebben om het verleden te verwerken. Dat moet je nooit doen voor andere mensen, maar voor jezelf. Een heilige belofte aan jezelf en voor jezelf en voor niemand anders.
Wat je tijdens dit proces kunt ervaren is een glimp opvangen van je goddelijke essentie. Een glimp en waarom een glimp? Waarom niet onmiddellijk, wat heel wat mensen verlangen. Dat staat zowat gelijk aan het verlangen van verlichting, ontdaan van alles wat met het aardse leven te maken heeft. En daar zitten zoveel valkuilen. Valkuilen van het ego, want vanaf het moment dat daar de wil mee gemoeid is, zitten we in het ego-verlangen. Erkennen en herkennen dat dit de grootste valkuilen zijn, brengen je terug naar het hier en nu, in dit moment, want er is geen ander moment.

Misschien wil je dat moment invriezen en vooral altijd in die ervaring verblijven. Maar zo werk het niet.

Het is een geleidelijk en dagelijks proces, en daar is geen ‘tijd’ op vast te plakken.
Heb geduld en vertrouwen en neem waar. Verlichting nastreven kan je wel proberen, maar is niet de bedoeling van het leven. Licht inbrengen waar je eigen duisternis nog heel veel aan liefde vraagt, is je eigen verlichting inwaarts aangaan. Verlicht willen zijn is een naar buitengerichte beweging.

We leven in een duaal universum. Het moment dat we voelen niet meer slaafs en braaf mee te spelen met anderen die nog vastzitten in de slachtoffer- en machtspelletjes, krijgen we nogal snel het label ‘spelbederver’ opgeplakt.

Enerzijds is dat in zekere zin het geval en anderzijds past dit in het plaatje van de oude energie van slachtofferschap, macht en onderdrukking.

We zijn verstrikt geraakt in liefdesrelaties zonder rekening te houden met de goddelijke essentie van de ander. Waarom niet? Simpel, omdat we zelf nog niet de verbinding van binnenuit hebben gemaakt met onze eigen goddelijke essentie. Er is dus echt zeer veel moed nodig om zeer bewust volledig uit die verslavende patronen te stappen.

En wie van ons is in dit stadium? Al kunnen we wel beweren in onze goddelijke essentie en kracht te leven. Ik hoor de woorden wel, maar uit de daden neem ik iets heel anders waar. En dat creëert zoveel innerlijke verwarring bij iedereen die de wenselijkheid en werkelijkheid niet meer kan onderscheiden.

Maar dat het nu mag gaan gebeuren door de wel zeer intense transitie, is wel zeer duidelijk aan het worden. Relaties vallen uit elkaar, organisaties en bedrijven worden opgedoekt of drastisch gereorganiseerd, monetaire systemen stuiken in elkaar, omdat niets maar dan ook niets is wat het lijkt en niet meer resoneert met de goddelijke essentie van het leven op zich.
Ontwaken zullen we niet doen door enkel maar mooie citaten te schrijven, blogs te schrijven, elke dag te mediteren. Innerlijke verandering kan heel rauw voelen, je kunt je heel naakt voelen als je stopt met oeverloze verhalen te vertellen die je in een goddelijke roes brengen en daar te houden.

Ontwaken is de enige weg naar innerlijke verandering en dat daar aan de buitenkant zoveel aan het gebeuren is, is noodzakelijk, het is niet te voorkomen. Vallen jouw innerlijke transformatie en wat aan het veranderen is in de buitenwereld samen, dan hoef je geen angst te ervaren. We gaan samen collectief door het aardse spirituele geboortekanaal en voor wie kinderen op de wereld heeft gezet, begrijpt heel goed wat ik hiermee bedoel.
De beloning zal enorm zijn.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 49