Meesterschap ruimer belicht

Meesterschap ruimer belichtMeesterschap ruimer belicht. Met alles wat er gaande is op aarde, heb je ook niet af en toe het gevoel je kop in het zand te steken, je ogen dicht te knijpen en vast te houden aan vastgeroeste overtuigingen?

Is het dan niet je ervaring dat je ergens in blijft vastlopen, of elke keer opnieuw dezelfde situaties en ervaringen aantrekt? Ook al wordt gezegd de meester te zijn van het eigen leven, wat is dit eigenlijk meester zijn van het leven?

Zoveel drama’s creërend, illusies en eindeloos situaties herhalen waardoor je niet de meester bent van je leven, niet leeft vanuit jouw scheppingskracht.

Is het dan zo fijn om zich te wentelen in problemen, in drama’s, in uitzichtloze situaties waardoor men elke dag een filmscript in het hoofd afdraait van slachtoffer en dader.
Brengen we geen verandering aan in dit script, dan is er sprake van bewust Zijn, ondanks de vele cursussen, opleidingen er gevolgd worden.
Een heel aards voorbeeld: je ziet de eerste rimpeltjes verschijnen, en je voelt af en toe een pijnscheut in je lichaam, je denkt na over je leven en wat je hebt bereikt, je kinderen zijn de deur uit, je bent gescheiden en je hebt geen partner, je hebt een job die je eigenlijk al lang geen plezier meer brengt, de partners die je hebt gehad die hebben ondertussen een andere partner en je ziet jezelf voor de spiegel staan met je eerste rimpeltjes. Je denkt bij jezelf dat je leven over en uit is, wie zou er staan te wachten op een partner met rimpeltjes, cellulitis? En ja, nu nog van job veranderen? Je bent te oud en opnieuw ergens beginnen dat zie je niet meer zitten. Is dat nou je leven?

Hoezo, ben ik de schepper van mijn eigen leven? Dan heb ik heel wat verkeerd gedaan en heel veel afslagen gemist. Denk je dat? Je vertelt het niet aan je familie of vrienden, je voelt je ‘uit’ en ‘oud’. Afgedaan. Klaar. Over en uit.

Sommigen zien het niet meer zitten en spreken soms hun doodswens uit. Ik kan dit heel goed begrijpen, want begrip en inleving in het verhaal en de pijn van mensen is ons werk. Aankomen met lege woorden: ‘het wordt beter, vertrouw maar in je toekomst’ helpt mensen niet verder. Dit zijn woorden die je kunt horen van je buurvrouw, maar dit geeft je niet het gevoel van begrip en inleving, hoe goed het ook is bedoeld.

Ons werk zit vraagt heel wat andere kwaliteiten dan dit soort lege woorden te vertellen. Soms is het luisteren naar iemand meer dan genoeg. Het zich gehoord voelen, begrepen voelen. Soms is het inderdaad niet de bedoeling naar oplossingen te zoeken dan te helpen te aanvaarden dat de keuzes die iemand maakt of gemaakt heeft een bedoeling heeft of heeft gehad.

Wat ik wel hoor en waarneem is dat iemands scheppingskracht en scheppingsenergie overschaduwd is met doemgedachten en bijhorende doemscenario’s. En dat is wat naar binnen wordt gehaald: doemscenario’s.

Ja, maar, het is toch wel de waarheid. Het is jouw ervaring en beleving, maar onder al deze ervaringen zit een heel andere waarheid die nog niet ontsluierd werd. Wil je uit dit drama stappen, dan is het belangrijk om de drama’s te herkennen, te stoppen, te onderzoeken of ze op waarheid berusten en vervolgens het denken te veranderen.
Waarnemen wat er werkelijk speelt in de onderstroom. De beslissing nemen om een einde te maken aan het in stand houden van drama’s. Dat leidt naar je scheppingskracht vanuit het bewust zijn dat je je leven ‘meestert’ en niet de drama’s, niet de mensen om je heen die je in een drama willen gevangen houden.

Je komt er niet uit als je drama’s in stand blijft houden.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 49