Meningen vinden

Meningen vinden. Is je dat ook al opgevallen dat aan bijna niets we zo sterk hechten als aan onze meningen. Er is niets verkeerd met een mening hebben, ware het niet dat de heel grote valkuil is dat we ons zeer gemakkelijk identificeren met een mening.
Waarop een mening werkelijk is gebaseerd? Eigen ervaringen? Wat we geleerd hebben en niet verder zelf in vraag meer stellen: het is zo, gewoon omdat het zo is.
Op welke manieren we een voorstelling hebben gevormd over de wereld is voor velen zeer verschillend en dat heeft uiteraard met zeer veel factoren te maken. Ik ben niet verbaasd dat er soms een grote angst opduikt als die meningen niet overeenstemmen met andere meningen. Het vertrouwde beeld wordt aan diggelen geslagen.
Stel je eens voor dat je de helft van je leven aanneemt dat jouw voorstelling van de wereld de enige juiste was en je wordt niet geconfronteerd met meningen die daar niet mee overeenstemmen.
Waarom vasthouden aan meningen? Eenvoudig omdat dit enige houvast geeft, omdat het enige orde en structuur aan het dagelijkse leven geeft. Kom vooral geen roet in het eten gooien, want ik houd vast aan mijn mening.
Meningen worden gevormd via cognitieve denkprocessen. Er komt amper gevoel bij kijken. Een mening hebben getuigt van ‘moeten’ om erbij te horen. Er wordt om het hardst gegild om gehoord te worden hetgeen voornamelijk wordt gestimuleerd via de social media.
‘Wat vind jij daar nou van?’ Ik stond bij het werkwoord ‘vinden’ in de zin van een mening geven, niet stil bij de valkuilen. We spreken een mening uit. Meestal overtuigd van die mening. Het is een hele kunst om te zeggen dat je het niet weet, of nog niet weet, of het helemaal niet weet.
De valkuil van meningen uiten is dat er een oordeel in de onderstroom waarneembaar is. Het communiceren is overwegend linkerhersenhelft-georiënteerd en dat betekent concreet vanuit het analyseren, het denken, de logica.
De communicatie in relaties is overwegend linkerhersenhelft-gericht en dat is in mijn aanvoelen één van de oorzaken dat er heel veel strijd gevoerd wordt. Het is een uitnodiging om dieper in te voelen hoe gesprekken verlopen vanuit het ‘vinden’ . Vanuit welke energie vindt communicatie plaats? Je kunt bijna onmiddellijk in je hele wezen voelen of het hoofd regeert of het hart.
Uiteraard houd je je hoofd afgestemd op het denken als het gaat over zakelijke kwesties. En toch heeft het hart een bewustzijn dat heel goed kan samenwerken met het hoofd.
We mogen leren meer om te leven vanuit het voelen, vanuit hoe we iets ervaren, in plaats van ‘vinden.’
Moeten we noodzakelijk over alles een mening hebben? We mogen vanuit een dieper voelen de ervaring delen om geen mening te hebben over alles. Is het zo vreemd om oprecht te delen geen verbinding te voelen met iets wat de omgeving bezighoudt en jou niet?
Ik heb hier geen mening over. Ik heb hier geen oordeel over. Ik vind niets. Ik voel en ervaar dat ik meer afstand neem van het moeten vinden en het loslaten van de verwachtingen om overal een mening over te moeten hebben. De dieperliggende valkuil is dan me niet in honderdduizend bochten te wringen om uit te leggen wat me be-zielt om te verzaken aan de verwachting. (linkerbrein)
Meestal omdat ik me niet geraakt voel in mijn Ziel.
Inspirerende hartegroet
Mieke