Reflectie

Reflectie. Veel aandacht gaat richting voeding. Welke voeding is goed, welke voeding is niet goed enzovoort. Mijn inziens gaat het niet over welke voeding goed en niet goed is.
Stel je eens voor wat het voor jou zou betekenen als je niet meer elke dag meerdere keren per dag eet?

Ik stel die vraag wel eens aan mensen. Sommigen vertellen me het zich helemaal niet voor te kunnen stellen. Anderen vertellen me dat hun behoefte aan eten verminderd is of gaandeweg vermindert.

Ik kom bij de relatie tussen dier en mens. Het raakt me heel diep als ik beelden zie waarin dieren opgesloten, gefokt, vetgemest, vervoerd, geslacht en verwerkt worden. Ze belanden als stukjes vlees op ons bord. Ons lichaam zou er sterk en gezond door worden.
Het moment dat ik te lezen kreeg in één van de boeken van Osho wat er werkelijk in ons lichaam en geest gebeurt bij het eten van vlees, ervoer ik een diep verdriet en shock. De angst die dieren doorstaan en die zich op hun manier bewust zijn wat er hen te wachten staat. Hoe de angsthormonen in ons lichaam en geest terechtkomen.

Het is geen pleidooi om geen vlees meer te eten, doch bewust te kiezen voor vlees waarvan je weet dat de manier waarop dieren met respect en dankbaarheid begeleid worden naar hun gift aan mensen die vlees eten.
Liefde is de hoogste trilling. Als we hier nu bij stilstaan, hoeveel licht is er nog in vlees, gezien de harteloze gruwelijke manier waarop een dier afgeslacht wordt.

De onderliggende overtuiging hierbij is dat dieren geen waard hebben. Geen emoties, geen gevoelens. Niets is minder waar!