Reflectieblog Het roer in eigen hand nemen. Het roer in eigen hand nemen. Herken je dat je er nu aan toe bent ? De redenen waarom je niet eerder die beslissing hebt genomen is niet meer zo belangrijk. Belangrijk is dat je het doet. Dat je deelnemer bent van je leven en niet langer aan de zijlijn toekijkt. Je zet een stap of zelfs heel wat stappen vooruit. Je treedt uit je eigen schaduw en neemt plaats in het licht. Jouw licht.
Je wordt opnieuw zichtbaar voor jezelf, zichtbaar voor je medemens. Wellicht ervoer je het in de schaduw staan als comfortabel en veilig. Er waren enkelen die de kastanjes uit het vuur haalden voor jou, er waren enkelen die je de idee gaven niet handelingsbekwaam te zijn over je leven en de route uitstippelden voor jou. Het voormalige gemak heeft geleid naar een ongemakkelijk gevoel; je staat wiebelend op, je wilt het anders maar je weet niet hoe.
Je kijkt terug naar hoe dit zover is kunnen komen. Kritiek heeft je spirituele ontwikkeling belemmerd. Je voelt je gevangen in het kinderlijke, slachtofferachtige met de vinger wijzen. Je wordt je ervan bewust dat iedere veroordelende energie over jezelf of anderen kan transformeren door los te laten.
Elke veroordeling loslaten die we anderen hebben toegewezen voor ons leven, gevoelens, daden en woorden. Door zelf aan het roer te staan neem je de verantwoordelijkheid aan voor jouw leven. Verantwoordelijkheid om te kiezen hoe je omgaat met situaties in het moment dat ze zich voordoen.
Door in het moment te blijven, zoek je niet langer vanuit een karmisch noodlot gedachte wat je verkeerd hebt gedaan nu of in een vorig leven. Je wordt bijvoorbeeld ziek en vanuit een holistische levensvisie kun je in het hier en nu onderzoeken welke emoties of keuzes van levensstijl daar misschien een gevoeligheid hebben gecreëerd. Wat kun je hier en nu doen om dit te veranderen? Hoe kan deze situatie je geest polijsten?
Voel je het verschil tussen de beide ingangen? Je geeft jezelf niet de schuld, je moet niet boeten voor iets wat je ooit verkeerd zou hebben gedaan… je ontstijgt het gevoel van hopeloosheid. Onze ziel heeft op een bijna ondoorgrondelijke manier ermee ingestemd om aardse ervaringen op te doen. Omstandigheden worden gecreëerd om ons via uitdagende ervaringen naar de wijsheid van onze ziel te leiden.
We zijn zelf verantwoordelijk voor het in kaart brengen van de route die we op elk levensvlak nemen. Dat dit best als beangstigend ervaren kan worden, is begrijpelijk. Je kunt niemand meer verantwoordelijk stellen voor de keuzes die je maakt. Dit gebeurt wel eens vaker in hulpverleningssituaties. ‘Zeg jij me welke partner ik moet kiezen, of wie ik moet laten gaan, of welk werk ik moet aannemen.’
Daarop ingaan is zo goed als beweren dat een hulpverlener voor jou beslist; loopt het fout af, dan wordt de schuld bij de hulpverlener gelegd. Ondersteun je als hulpverlener om iemand te helpen dieper in te voelen en in te kijken, dan draag je bij om iemand in zichzelf te leren vertrouwen, verantwoordelijkheid te nemen voor de keuzes die worden gemaakt. Of ze nu goed of fout zijn. Ook dat zijn op zich oefenmomenten om verder te landen in de ziel. Er is in essentie geen goed of fout.
Liefdevol het roer van je leven in eigen hand nemen, je eigen koers uitzetten en zelfs zeer woelige wateren ervaren, leidt je naar jouw unieke, authentieke leven zoals het voor jou is bedoeld.
‘Het is de hoogste essentie om eerst met onszelf in zelfliefde en integriteit te leven en vervolgens de balsem van liefde en integriteit over onze dorstige wereld uit te gieten.’
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 49