Reflectieblog Wordt het beter?. Een vraag die me vaak wordt gesteld. ‘Wordt het snel beter?’ Ik denk hierbij vaak aan de werking van homeopathie. Eerst wordt het even erger, om daarna beter te worden. Alles wat als ziekmakend in het lichaam huist, vindt een uitweg naar buiten. Er is geen sprake van onderdrukking. Daardoor worden de klachten eerst erger.
Snel is een tijdgerelateerde vraag en hoe graag iemand de tijd wil weten, er is geen tijdsvoorspelling te doen, omdat er zovele processen mee gepaard gaan die niet in tijd zijn vast te zetten. Ik weet uiteraard dat dit niet het verlangde antwoord is voor sommigen. Je kunt niet bouwen op het puin van het verleden, het verleden vormt zeker op het vlak van relaties de grootste obstakels.
Ervaringen uit het verleden worden automatisch meegenomen en iedereen heeft een verleden. Het is de manier waarop wordt omgegaan met het verleden. Het is de bereidheid om diepgewortelde patronen te onderzoeken. Uit het slachtofferschap stappen en zelfverantwoordelijkheid nemen voor de toekomst.
En dat is de enige weg naar een andere, betere toekomst. Neem je die weg niet, dan blijft het een wanhopig zoeken naar verandering van anderen, verandering van de omgeving, verandering van de buitenwereld.
Hoe dan ook blijft de toekomst een projectie van een ideaal beeld, zonder er zelf aan deel te nemen. Het moet van buitenaf komen, maar wat men er zelf voor zou moeten doen, is niet aan de orde.
Wil je ander werk en blijf je waar je bent of bereid je je voor op de verandering die je verlangt?
Voel je je steeds meer belabberd door het overtollige medicijngebruik en wil je het toch anders gaan aanpakken? Slik je verder of zet je de stappen die misschien geen genezing beloven, maar wel de nevenklachten verminderen? Trouwens kan genezing door niemand worden beloofd.
Ben je troep aan het opruimen, ja dan wordt het letterlijk wel even erger. En daarna kun je weer meer ruimte en rust ervaren. Tot een volgende keer.
Ga mee in de stroom van wat er komt en gaat, soms komt er storm en onweer, nadien vaar je in een rustig kabbelend water. Vertrouw op de ritmes van het leven.
©Mieke
Inspirerende hartegroet
Mieke