Regels, oude tradities en nieuwetijdskinderen

Regels, oude tradities en nieuwetijdskinderenRegels, oude tradities en nieuwetijdskinderen. Tradities, regels, waarden en normen brengen structuur, overzicht, veiligheid en helpen bij het bepalen wat we van elkaar verwachten. Dat er een sterke verandering plaatsvindt is merkbaar op veel vlakken. Nieuwetijdskinderen hebben geen boodschap meer aan holle regels zonder inhoud, behalve als ze gevoelsmatig ervaren dat ze deze regels of tradities kunnen begrijpen. Kinderen maken een versnelde groei door op geestelijk en lichamelijk vlak. Vaak staan de verwachtingen van de maatschappij haaks op de persoonlijkheid van kinderen, hetgeen leidt tot pijnlijke ervaringen.

Autoriteit omwille van autoriteit stuit steeds zichtbaarder op verzet. Wie staat er stil bij de zielskleur van kinderen, in hun prachtige diversiteit? Waarom werken algemene regels die voor iedereen zouden moeten werken niet voor alle kinderen? Niet alle kinderen zijn nieuwetijdskinderen. Daarover moeten we niet oordelen, want dan mist het de essentie om elk kind als een uniek wezen te zien.

Nieuwetijdskinderen nemen niet zomaar alles aan, gehoorzamen niet blindelings, onderwerpen zich niet passief aan regels en tradities. Ze stellen alles in vraag. Ze vragen naar het ‘waarom’ en als er geen eerlijke, liefdevolle, duidelijkheid komt, draait het kind zich om en gaat in verzet.
Deze kinderen krijgen helaas het etiket van lastig, koppig, eigenwijs, onhandelbaar.
Sommige vragen van nieuwetijdskinderen zul je zeker herkennen:
’Waarom moet ik nou luisteren als iemand me iets wijsmaakt en ik weet dat dit niet waar is, niet klopt?’
‘Waarom wordt me iets beloofd, terwijl ze zich niet aan hun belofte houden?’
‘Maakt het wat uit wat ik voor kleren aantrek, ik kies mijn eigen kleren wel.’
’Waarom word ik gestraft omdat ik in de klas praat en de ander niet? De juf/meester is niet eerlijk.’
‘Waarom liegen volwassenen tegen elkaar en vertellen me dat ik altijd eerlijk moet zijn?’
Heel veel van die gebruiken zijn gewoonten en werken verstikkend en verwarrend voor de emotionele spirituele ontwikkeling van kinderen. Nieuwetijdskinderen zijn verbonden met de universele en kosmische lichtniveaus en kennen de kosmische wetten.

Het is natuurlijk heel jammer en verdrietig dat er nog niet de openheid en het vertrouwen in de spirituele kennis en weten van kinderen wordt gesteld. Enkel in het antroposofische onderwijs heb ik de ruimte ervaren en gevoeld die kinderen kregen om hun zielskleur tot uitdrukking te brengen. Met alle respect voor leerkrachten die hun best doen om kennis bij te dragen. Alleen ben ik een heel andere weg ingeslagen. Ik ben nog steeds heel dankbaar en blij dat ik die ervaringen mocht opdoen in een alternatief evenwaardig onderwijssysteem.

Nieuwetijdskinderen zijn heel gevoelig en ontvankelijk. Bovendien zijn ze heel intuïtief, want met hun innerlijke sensoren tasten ze haarfijn mensen en situaties af. Wat vooral heel essentieel is voor hen is dat ze oprechte uitleg verwachten. Het geven van de juiste begeleiding, waarin hun zielskleur en spirituele kennis ernstig worden genomen, vergemakkelijkt de omgang met deze kinderen.

Laat ons niet onderschatten hoe kinderen heel diep van binnen verbonden zijn met hun innerlijke wijsheid. Met liefdevolle ondersteuning kan deze naar hun bewustzijn worden gebracht. Zoals Galilei in een helder citaat verwoordde dat men mensen niets kan leren, men kan ze enkel helpen, het in zichzelf te vinden.
Inspirerende hartegroet
Mieke