Spiegels

Wanneer we iemand ontmoeten, vormen we onmiddellijk een indruk van die persoon. Binnen de eerste minuten voelen we of we iemand leuk, aantrekkelijk vinden of niet. Het gaat dus gigantisch snel en dit beeld vormen we op details die onze zintuigen ons vertellen. De kleur van de ogen, het parfum, of zelfs ervaringen vanuit het verleden die in ons geheugen zijn opgeslagen die we met deze persoon verbinden.
Eigenlijk zijn onze reacties meestal barometers voor hoe we onszelf waarnemen. Onze reactie op iemand zegt meer over onszelf dan over de ander.
Je kunnen iets in een ander niet haten of liefhebben als het niet iets weerspiegelt wat we haten of liefhebben in onszelf. In feite voelen we ons meer aangetrokken tot mensen die sterk op ons lijken. En mensen die eigenschappen hebben waar we zelf een hekel aan hebben, ervaren we als niet prettig. We zien anderen door het filter van onze ervaringen uit het verleden, onze gedachten en gevoelens.
We overtuigen onszelf dat de manier waarop we anderen waarnemen objectief is en geen verband heeft met zaken waar we zelf mee zitten.
Mensen spiegelen belangrijke informatie naar ons, al zijn we ons hiervan niet onmiddellijk van bewust. Het is niet altijd prettig om een spiegel voorgehouden te krijgen, het is ook de toon van de muziek die er mede voor zorgt dat de ander de spiegel accepteert of ervan wegloopt.
Elke ontmoeting is een kans om de relatie met jezelf te onderzoeken.
Neem eens de eigenschappen die je in anderen bewondert, als aangenaam ervaart, dingen die ze doen, hun kwaliteiten. Dit zijn namelijk de dingen die je ook al in jezelf omarmt.
De dingen die je bij anderen hekelt, afkeurt, veroordeelt laten ons ervaren en zien dat dit ook delen zijn die we in onszelf afkeuren en verdringen. We keuren de dingen af bij de ander die we in onszelf wegduwen. Dit komt naar ons toe als een geschenk, alleen als we uiteraard accepteren dat het deel dat we afkeuren bij de ander ook in onszelf zit. Stel je even voor dat je elke keer als iemand je irriteert, je boos maakt, je kwetst, een gelegenheid is om ervaringen uit het verleden die te maken hebben met irritatie, boosheid, gekwetstheid te helen?
Misschien is het zien van die dingen bij anderen een perfecte gelegenheid om met mededogen te reageren, zodat er ook healing van het onbewuste deel dat we stiekem over onszelf hebben verdrongen, kan plaatsvinden.
Op die manier wordt een balans gecreëerd in datgene wat we bij anderen bewonderen en datgene waar we kritiek op hebben. In beide richtingen kunnen we die delen die we afkeuren en bewonderen in onszelf verbinden.
We mogen ons perspectief in het beoordelen van de buitenkant van de ander radicaal veranderen door zelf onze binnenkant te ontdekken. Oordelen, projecties die we hebben tegenover de ander kunnen we ook zien als aanwijzingen om heel te worden en dat betekent de verdrongen delen in onszelf zonder oordeel te erkennen.
Net zoals velen maak ik ook mijn ‘huiswerk ‘, krijg ik ook de spiegels te zien over waar ik nog een oordeel over heb. Een oordeel dat ik in mezelf meedraag, al heb ik toch al aardig aan innerlijke opschoning gedaan. Ik ontdek nog steeds diepere laagjes die ik kan vervatten in één levensthema: ik mag er helemaal zijn zoals ik ben, ongeacht wat iemand anders denkt over wie ik zou zijn.
Dat geeft de uitnodiging om de ander met hetzelfde geboorterecht zichzelf te laten zijn zoals hij of zij is.
Ik eindig met een krachtige reminder van Carl Jung: ‘ Alles wat ons ergert aan anderen kan ons ertoe brengen onszelf beter te begrijpen’.

Warme groet
Mieke
www.miekecoigne.com