Spiritueel partnerschap

Spiritueel partnerschap. Wanneer je je verenigt in een spiritueel partnerschap, breng je de energie daarvan in de fysieke arena.

Je begint je leven vorm te geven door de waarden, inzichten en handelingen die wijzen op gelijkheid tussen jou en je partner en op een verbintenis met de spirituele ontwikkeling van jullie beide.
Je begint de wensen van je persoonlijkheid opzij te zetten om bij te dragen aan wat je partner voor zijn of haar spirituele groei nodig heeft; op die manier kun je ook zelf groeien. Dit is de manier waarop spirituele groei werkt.

Je ziet helder dat wat je relatie nodig heeft om ‘gezond’ te blijven hetzelfde is als wat jij zelf nodig hebt om spiritueel te groeien.

Stel dat je jaloezie ervaart, dan zul je ervaren dat jaloezie in je partner een aspect naar boven tilt dat geheeld mag worden en dat dit aspect in jezelf gespiegeld wordt. Je begint de bijdragen van je partner aan je groei naar waarde te schatten. Je ervaar zijn of haar inzichten als zinvol en essentieel voor jouw groei, je ervaart dat gesprekken hierover diep ingrijpen.

Je ontdekt hoe liefde, toewijding en vertrouwen vertolkt mogen worden naar een manier die aan beider behoefte beantwoordt. Je respecteert de noden van je partner als die van jezelf. En daar loopt vaak één en ander verkeerd. In onze opvoeding werd ons ingedramd dat we onszelf moeten wegcijferen en onze verlangens in de diepvries moeten opbergen. We hebben geleerd om anderen te pleasen. Tevreden te stellen. En dat zien we duidelijk in relaties.

Je ontdekt dat je je partnerschap in gevaar brengt door die dingen te vermijden waarvoor je bang bent dat ze je partnerschap in de vernieling brengen. Het is dus echt niet zo eenvoudig om uitdrukking te geven aan wat er echt in je leeft, wat je kwetsbaar maakt, wat je als pijnlijk ervaart, wat je zelf overstuur maakt en zelfs boos.
Die emoties kunnen een lading geven aan je uitspraken waardoor ze schadelijk of heilzaam kunnen inwerken. Je wordt je ervan bewust dat je, door met zorg datgene te delen wat je bezig houdt, met de intentie te helen en door vertrouwen te hebben in dat proces, de enige juiste weg bewandelt.

Als je dus moedig onder ogen ziet wat jouw behoeften zijn, en de angst hierrond loslaat, ontwikkel je opnieuw vertrouwen in jezelf. In wie jij bent. De ware menselijke staat in zijn meest volmaakte vorm kent geen geheimen. En wat merk ik meer en meer op? Maskers en sluiers. Ware betrokkenheid verbergt helemaal niets, liefde is altijd helder en transparant.
Wat voelen we eigenlijk bij waarachtige onvoorwaardelijke liefde? Ik stel me hier steeds meer en meer vragen bij, want in liefde is niets, maar dan ook werkelijk niets wat het lijkt. Het is voor velen een doven van de pijn. We stellen elkaar verantwoordelijk voor elkaars pijn. En op die manier kan een waarachtig partnerschap nooit maar dan ook nooit mogelijk zijn.

Liefde. Wat voel jij werkelijk in jezelf én voor de ander? Welk spel wordt gespeeld en hoe wordt het spel in stand gehouden? Spelen we liefde? Of ZIJN we liefde? En wat liefde is kunnen we slechts voelen in ons hart, niet in wat we hebben geleerd. Waar angst heerst in liefde, is geen liefde.

Warme hartegroet
Mieke