Kan een Spiritueel therapeut een vrolijke therapeut zijn?
Wat een vraag is dit nu?
Ja, zonder zelf deze ervaring te hebben gehad kon ik uiteraard ook niet dit blog erover schijven.
Een Spiritueel therapeut blijft in de eerste plaats een mens.
Een mens die zich verbind met een ander mens, om de mens inzicht te geven.
Men komt met een hulpvraag, en meestal zit daar nog een vraag onder.
Een goed therapeut luistert naar de woorden die niet gezegd worden.
De dingen waar men niet over spreekt, en de dingen die er juist toe doen om onder de vraag te kijken.
Tot zover is het duidelijk dacht ik.
Toen ik zelf begon met mijn therapie aan te bieden in de jaren ’90 had ik geen idee dat het o zo belangrijk was om er zelf een bepaalde houding in aan te nemen.
Uiteraard had ik mijn studies goed doorlopen en wist ik ook wel dat je dicht bij jezelf moest blijven om niet te worden meegenomen in het proces van de ander, en dat je er niet persoonlijk in betrokken mag raken etc.. etc.
Serieus als ik ben had ik mijzelf heel goed voorbereid om de eerste cliënt te ontvangen.
Alles keurig in orde gemaakt. Fijne sfeer gecreëerd ‘’want dat vind ik zelf ook prettig’’ en vooruit we konden beginnen.
Wat ik zelf al gauw opmerkte was dat ik er zo diep in ging zitten dat het wel mijn eigen verhaal leek.
En dat kwam omdat ik weinig ervaring had . Het was de eerste cliënt en ik wilde het zo perfect mogelijk doen. Goed overkomen, gepaste afstand houden, professioneel zijn en toch mens blijven.
Onzeker, maar toch heel goed wetend hoe ik om moest gaan met de cliënt was het consult zo voorbij en had ik een gevoel van ‘’dit is wat men verwacht’’ zo dacht ik het.
Mijn praktijk liep goed mag ik wel zeggen en ik had een mooi clientèle opgebouwd.
Toch kwam ik na jaren te hebben gewerkt op deze manier mijzelf tegen.
Tja je groeit als mens en spiritueel gezien uiteraard ook. En mijn eigen lessen heb ik ook met vallen en opstaan geleerd, net als de meeste therapeuten onder ons.
Omdat ik in beweging bleef en mijzelf steeds meer bleef ontwikkelen kwam ik zelf eens bij een bevriend therapeut die ook met vraagtekens zat.
Na een tijdje te hebben gesproken kwamen we tot de conclusie dat we veel te serieus waren in ons werk.
En beiden tegelijk op hetzelfde moment riepen we uit….’’perfectionist dat je er bent’’
Waarop we ook beiden in een onbedaarlijk lachbui schoten.
Natuurlijk …’’dat was het’’…we moeten er veel meer humor in brengen.
Niets mis met serieus zijn hoor…maar kijk eens wat het met je doet als je zelf de slappe lach krijgt en jezelf niet zo serieus neemt. Heerlijk toch?, jezelf eens ongeremd laten gaan zonder jezelf af te vragen wat een ander van je denkt.
Ja uiteraard ben ik wel in mijn ‘’gewone leven’’ een ander mens.
Niemand blijft altijd serieus, toch? Alleen het was op dat moment een openbaring voor ons want soms heb je echt iemand anders nodig om te spiegelen.
Dus is het allemaal wat losser geworden en daardoor stroomt het ook meteen beter allemaal.
Humor is en was altijd al superbelangrijk in mijn leven, ik hou erg van fun en de energie loopt daardoor veel beter en voor de cliënt is het ook fijn een ontspannen een blije therapeut te ervaren.
Hoewel niet iedereen het daar mee eens is en ik uiteraard niet de lolbroek uithang in mijn praktijk dat zou wel wat zijn, maar regelmatig breekt het ijs door eens even heerlijk te lachen samen.
Als jijzelf voelt dat er wel wat humor in je leven mag komen ga er dan voor…
Je zal meteen merken dat je jezelf veel meer ontspannen voelt als je eens een heerlijke lachbui hebt gehad.
Of gooi gewoon eens wat meer sju over je daagse leven. Het leven is al zwaar en lastig genoeg.
Relativeren moet je leren dat is een feit, maar doe het met babystapjes dan kun je ook jezelf niet verstappen.
Remmingen weg, humor erin en je krijgt er een veel positiever leven voor terug.
En wil je omgeving niet mee, en vinden ze je maar raar opeens, dat is dan hun probleem.
Jij gaat jezelf zeker weten beter voelen en daar gaat het om, het is jouw gevoel.
En dan kijk je opeens heel anders naar het leven.
Net zoals ik heb gedaan toen ik in mijn eigen spiegel keek.
Nu ben ik een vrolijke blije Spirituele therapeut en ik hou nog meer van mijn werk als in het begin door de inzichten en de mooie spiegel waarin ik heb mogen kijken.
Ik gun jou ook deze blijdschap, ga je ervoor?, het voelt echt SUPERGOED.
Hartegroet,
Elisa-Lis
www.yoirotterdam.nl
www.yoiranta.com