Verslaafd aan snelheid? Je bent ‘spiritueel’. Er gaat een andere wereld voor je open. Je komt in een andere bewustzijnslaag terecht. Je hebt heel hard aan jezelf gewerkt. Je vraagt hoe snel je kunt evolueren. Je vraagt wat je nog meer kunt doen om snel aan te komen waar je wilt zijn. Even voeg je eraan toe dat je zo goed wilt zijn als , of zelfs stiekem beter. Ik heb dat even eraan toegevoegd gehoord, al is dat laatste niet uitgesproken. Ik neem de energie waar in de vraag die niet wordt gesteld.
Het pad is oneffen, met pieken en dalen, hobbelig en kronkelig, met valkuilen en uitdagingen. Wanneer je op je pad bent naar het goddelijke in jezelf, is het pad altijd bergachtig, met alles wat je niet kunt voorspellen of waar je niet stil bij staat.
Overal zijn er bergen en dalen en op elk moment kun je vallen. Je krabbelt je rechtop want je wilt vooruit. Je voelt je opgejaagd want je hebt geen tijd te verliezen. Je bedenkt plannetjes om de obstakels te vermijden. Je rent door en je valt opnieuw. Je wordt boos en opstandig, want je wilt precies daar zijn waar je wilt zijn. Je wilt daar sneller zijn dan anderen. De trofee. JIJ hebt het gehaald en beter dan wie ook. Kijk nou. Dromend en fantaserend struikel je opnieuw. Niet bewust dat hard rennen je enkel maar vertraging oplevert.
Waarom zou je niet genieten van elke stap die je zet? Stel je voor. Je hebt een hele lekkere pizza voor je neus staan, al dan niet zelf bereid. Al zijn je ogen groot en wil je meteen die pizza verorberen, je geniet van elk hapje, je wacht even tot het volgende hapje, je neemt je tijd om te genieten. Of denk je dat je pizza te snel afkoelt en snel die hele pizza naar binnen moet werken? Het zijn allemaal overtuigingen. Een kopje koude thee is ook lekker, of niet?
Hoeveel ongelukken gebeuren er niet door sneller te rijden, automobilisten voor te steken, omdat het een kick geeft? De adrenaline geeft een boost om nog sneller te rijden.
Snelheid brengt chemische stoffen in het lichaam en in het bloed in omloop, daarom wordt er nog eens plankgas gegeven. Er ontstaat een soort van roes-effect. Er komt een ogenblik waarop snelheid het overneemt van het verstand.
Verlangzamen, bewust vertragen is de manier waarop je opnieuw bewust wordt. Bewust van elke stap die je zet. Bewust dat je leven er is om ‘geleefd en beleefd’ te worden.
Wat je ook doet, verlangzaam. Vertraag. In alles wat je doet. Op dat moment ontstaat er ‘gewaar zijn’. Je weet dat er geen snelheidsweg is naar verlichting en sneller aankomen bestaat niet. Enkel het ego vertelt je dat je sneller en beter moet zijn.
Waar je ook gaat, daar ben je.
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 49