Voorbij de fysieke wereld. Onze wereld bestaat uit materie die niets anders omvat dan informatie. Informatie die in verschillende frequenties trilt en niet waargenomen wordt. Dit komt door de te grote snelheid die onze traag functionerende zintuigen niet kunnen bereiken.
Hierdoor kunnen we de wereld niet ‘zien’ als een gigantisch energie-web. Vanuit kwantumniveau bekeken maken verschillende deeltjes van energievelden, die op verschillende frequenties trillen deel uit van een collectief energieveld. Wij nemen die verschillende deeltjes waar als ‘voorwerpen’ zoals een stoel.
Mochten wij in staat zijn alles wat zich op kwantumniveau afspeelt te zien, dan zouden we ons zien ronddobberen in een rondzwevend energiecluster. Ons energieveld kan dus op ieder moment met een ander energieveld in aanraking komen dit energieveld beïnvloeden.
Een praktisch voorbeeld: de gebeurtenis in Parijs heeft geleid tot zeer veel interpretaties en ieder meent het bij het juiste eind te hebben. Iedereen reageert op een bepaalde manier op die gebeurtenis. We zijn allen uitdrukkingsvormen van deze gemeenschappelijke energie en informatie. En in die gebeurtenis ontstaat onderlinge verbondenheid en wordt heel sterk gevoeld en gedeeld.
In diezelfde gebeurtenis ontstaat een sterk spanningsveld vanuit een ander energieveld dat wordt aangeraakt. Hoeveel ontelbare energievelden en informatie ontstaan door één gebeurtenis waarbij reacties zeer persoonlijke energievelden (de mens) raken met verwijten, laster tot zelfs bedreigingen. Ook dat zijn energievelden die door elkaar heen als een grote energiesoep ronddobberen.
In die momenten vloeien de energie van de gebeurtenis en onze energie samen en dat wordt op een bepaald niveau geregistreerd. Op een dieper niveau is er geen werkelijke begrenzing tussen al het andere in de wereld en onszelf. Maar dit kunnen we wederom niet waarnemen, omdat onze fysieke zintuigen driedimensionaal geprogrammeerd zijn.
Stel je nu eens voor dat we in staat zouden zijn met kwantumogen te kijken? De wereld die wij waarnemen als vast, bestaat enkel in onze verbeelding. In werkelijkheid bewegen we voortdurend in en uit het bestaan. We zijn hier, en niet hier, en dan weer wel. Sommige mensen delen wel eens die ervaringen, hetgeen ik niet meer als vreemd ervaar. Je bent niet gek, laat je dat vooral niet ‘wijsmaken’.
De geest is een energie- en informatieveld. Ideeën zijn eveneens informatie en energie. We hebben ons fysieke lichaam en een fysieke wereld als bestaan gecreëerd met onze verbeelding.
In het fysieke bestaansniveau zijn we het meest vertrouwd. Dat is voor velen de échte wereld en die wereld wordt overheerst door wetten van oorzaak en gevolg die het leven zogenaamd voorspelbaar maken. Het bestaan vanuit dit domein gezien is lineair: verleden, heden en toekomst.
Het kwantumdomein omvat zoveel meer. Alles in dit domein kan niet worden waargenomen. Je ego, je gedachten, je geest, het zelf maken deel uit van het kwantumdomein en zijn dus niet-stoffelijk.
Conclusie: we kunnen bij deze stellen dat niets is wat het lijkt. Er spelen zich zeer veel gebeurtenissen af die we driedimensionaal waarnemen en bij dieper reflecteren in een andere dimensie plaatsvinden. Er kruisen gigantisch veel dimensies synchroon soms ons leven op aarde. En dat is nog steeds een mysterie en de vraag: wat gebeurt hier werkelijk? Als niets is wat het lijkt…
Inspirerende hartegroet
Mieke