Wat is er aan de hand? Wat is er aan de hand met ons, hoe we naar onszelf kijken, naar elkaar? Ik neem als voorbeeld dieren. Zonder uitzondering zijn alle dieren prachtig. Uniek. Heb jij ooit een lelijk dier gezien? Heb je ooit een lelijke vogel gezien, een lelijk hert. Ik neem als volgend voorbeeld de natuur. Heb jij ooit al een lelijke boom gezien? Allemaal zijn ze prachtig, sierlijk en volmaakt gelijk. Als je het bos ingaat en herten ziet lopen, dan ontdek je dat geen enkel hert dat te dik is, te mager, lelijk of mooi.
Wat is er met ons aan de hand? Als alles op de wereld zo prachtig, zo mooi is, wat er is dan met ons gebeurd? Waarom worden een heleboel mensen te dik, te dun, nooit echt in evenwicht? Waarom niet op een ontspannen manier leven? Sommigen gaan spanningen weg-eten of hongeren zichzelf uit. Ze krijgen geen hap meer door hun strot. Ben je ontspannen dan eet je alleen zoveel als waaraan je lichaam behoefte heeft.
Eten wordt een bezigheid want door te eten vergeet men zichzelf. Spanningen tasten het lichaam aan, niet alleen in het hoofd. Op een bepaald moment lees je de spanningen van het lichaam af. Gefronste wenkbrauwen, afhangende mondhoeken, opgetrokken schouders, lege blik.
De zorgen gaan zich aftekenen op het gezicht. En als het een diep ingeworteld iets is geworden, neemt het lichaam de vorm aan. Als je goed waarneemt zie je door het gezicht van de mens, wat er omgaat in de mind. Lichaam en mind zijn één.
Door meer en meer te gaan eten, laat je mind de behoefte aan liefde zien, het eten wordt een surrogaat. Hoe meer er wordt gegeten, des te kleiner is de kans dat iemand verliefd op je wordt. Het wordt een vicieuze cirkel.
Er is een diepgelegen associatie tussen liefde en voedsel, omdat ieder kind tegelijk liefde en voedsel krijgt, ze raken nauw verbonden. Langzaam maar zeker wordt men zich bewust van de liefde die van de moeder uitstroomt, dus elke keer wanneer je geen liefde krijgt, valt men op voeding terug. Op die manier wordt voeding en eten een vervangmiddel voor liefde.
Meestal is men zich niet bewust van de patronen die leiden naar zelfafwijzing. Het moet dan maar opgelost worden met ingrepen van buitenaf. Te dik geworden? Geen probleem. Met een technische ingreep wordt het geregeld dat er minder wordt gegeten. Maar wat er is innerlijk veranderd? Teveel rimpels? Geen probleem? Met technische ingrepen worden die rimpels verwijderd. Maar wat is er innerlijk veranderd?
Wat is dat we niet kunnen of willen ‘zien’? Wat is een mooi mens? Hoe zijn we zo ver afgedwaald van de liefde voor onszelf? Zijn we ons gaan opvullen met surrogaatmiddelen, laten we lichaamsdelen opvullen of wegsnijden in de hoop dat het iets geeft waarnaar we altijd zullen blijven zoeken.
Liefde van binnenuit laat je je eigen schoonheid voelen, woede en boosheid creëren het omgekeerde.
Liefde in jezelf maakt onopvallend en laat een diepe schoonheid zien. Liefde vraagt niets anders dan te houden van de liefde in jezelf, de liefde in jezelf met schoonheid te ervaren. Liefde eist niet, vraagt niet dan enkel in schoonheid te Zijn.
Inspirerende liefdesgroet
Mieke Box 49