Woorden hebben een ziel

Woorden hebben een ziel. Hoe zorgvuldig kiezen we de woorden waarmee we ons uitdrukken? Sta jij ook wel eens stil bij de woorden waarmee je jezelf uit? De woorden waarmee je je eigen monoloog voert? Wat is de boodschap van elk woord? Welke boodschappen liggen besloten in woorden die jouw leven en dat van anderen kunnen veranderen?
Het water in ons lichaam reageert onmiddellijk bij de woorden die we uitspreken. Zijn we ons hiervan bewust? Neen. Mochten we ons hiervan bewust zijn, dan zouden we onze woorden zorgvuldiger kiezen en dat doen we niet.
Niet met onszelf en niet met anderen.
Staan we even stil en nemen we enkel bewust waar?

Stel dat je voor een nieuwe uitdaging staat. Je ziet jezelf staan in een onontgonnen blanco gebied, zonder richtwijzers, niemand die je succes garandeert of je kan vertellen hoe de uitdaging zal uitpakken. Meestal zijn de eerste woorden: ‘Ik kan het niet, ik durf het niet, ik weet niet wat het resultaat zal zijn, ik doe het niet’ enzovoort.

Het zijn geen woorden van liefde. Dit zijn woorden die zich al sinds hoelang ingenesteld hebben in je systeem. Daarentegen geeft onze ziel ons soms zeer subtiel aan dat we tegen onze ziel ingaan.
Het aangaan van een nieuwe uitdaging en erkennen dat het nieuw is, zonder garanties noch te weten wat het resultaat zal zijn, voelt energetisch anders. Je gaat ervoor, je gaat de uitdaging aan, je hebt het niet nodig om te weten wat het resultaat zal zijn, je bent onderweg en je kunt het.
Heb je dit ook al ervaren dat, als je denkt iets niet te kunnen, je ook nog eens gelijk krijgt?

Waarom stagneren negatieve beweringen als ‘ik kan het niet’ en ‘ik doe het niet’ het vanbinnen uit stromen van je innerlijke water.
Nergens in de natuur zien we dit soort dingen. Zaadjes ontkiemen en gedijen in de juiste voedingsbodem. Geen enkel zaadje denkt dat het niet kan ontkiemen, dat het niet tot iets prachtig kan openbloeien. Het zaadje denkt niet hoe het allemaal zal verlopen, kijkt niet naar wanneer en hoe.
Al wat bestaat, kent een voortdurende kringloop. Een blad valt op de grond en keert terug in de aarde om de boom te voeden waar het vandaan komt.
Zo’n omgeving, waar alles een doel heeft, heeft geen plaats voor ‘ik kan het niet’-vibraties.

Als je aan jezelf of iemand anders oprecht zegt: ‘Je kunt het’, bewijs je niet alleen aan jezelf maar ook aan die ander een heel grote dienst. Als de reactie is: ‘Als je dat zegt, geloof ik het echt, en ga ik ook doen’, komt de energie naar jou terug en vervult de ‘ik kan het’-vibratie met vertrouwen.
Voel eens even het verschil met de volgende uitspraak: ‘Weet je het wel zeker?’, wat gebeurt er, welke energie voel je in de diepere laag?’
Het zelfvertrouwen of het vertrouwen van de ander wordt ondermijnd, waardoor de ruimte vervuld geraakt van negatie vibraties. Er ontstaat twijfel, onzekerheid en haalt jezelf en de ander uit zijn waarheid. En het gebeurt echt voortdurend, alleen staan we er niet bij stil.

We creëren voortdurend vanuit onze gedachten, onze woorden en daarmee zetten we voor onszelf en anderen de toon neer.
Een wel zeer krachtige uitdaging om bewuster om te gaan met de woorden die we ervanuit een wel nog zeer onbewuste staat van waarneming uitflappen. Nooit zonder gevolgen.

Inspirerende hartegroet
Mieke Box 49