IIk wil veel likes

Ik wil veel likes, dan voel ik mij zo bijzonder

Scoren op social media, als Facebook, Instagram, Twitter, wie wil dat nou niet. Hoe leuk is het niet als je iets deelt en de likes vliegen om je oren. Je leest wel eens van die berichtjes, dat iemand binnen een paar seconden meer dan 100.000 likes heeft gescoord. Dat wil ik ook denk je dan, misschien wel een beetje jaloers.

Je wel eens afgevraagd waarom we het zo leuk vinden veel likes te krijgen? Ze voelen aan als erkenning, ze voelen aan als een compliment. En wil niet iedereen dat ervaren en voelen. Willen we allemaal niet dat anderen ons zien staan. Likes kun je dus vergelijken met een compliment in het dagelijks leven. Het is gewoon kicken als zoveel mensen jou een like of een geweldig geven. Het streelt je ego.

Maar nou komt het, je moet er wel iets voor doen. Je nek uitsteken bijvoorbeeld, op de voorgrond durven stellen, je kwetsbaar durven opstellen. Want wil je scoren via social media, dan moet je snoeihard werken aan naamsbekendheid. Zie jij jezelf al dag in dag uit in de spotlights staan, alles ligt daarnaast van je op straat, iedereen weet alles van je. Ze kunnen je maken of breken.

Er hangt een heel zwaar en groot prijskaartje aan, die van onschatbare waarde kan zijn, maar ook binnen een dag van geen waarde kan zijn. Dit levert enorme druk op, spanning elke dag weer. Nooit meer zo maar de deur uitstappen en doen waar je zin in hebt. Bij elke stap die je zet, kunnen ze je op de foto zetten en er iets over zeggen. Dat is de prijs die je betaalt voor een groot aantal likes. Kijk eens naar de artiestenwereld, de DJ’s gelukkig wordt er steeds meer aandacht aan besteed, hoe zwaar ze het hebben om altijd maar aan te staan en te moeten presteren, topsport is het. En dan, een like van al die mensen die je niet eens kent en jou niet kennen. Ze hebben zich een beeld van jou gevormd, een image waar je aan moet voldoen.

Ik heb veel liever een compliment in het dagelijks leven van iemand die ik tegenkom. Die heeft veel meer waarde. Die persoon spreekt het naar mij uit. Die moet daar moeite voor doen. Ik voel of het welgemeend is, of het echt om mij gaat en voor mij is bedoeld. Ik heb in de gaten of deze persoon mij kent, ja of nee. Dan voel ik mij bijzonder.

De wereld is koud en kil aan het worden. Als medium lees ik wel eens de commentaren die anderen geven op een foto die iemand post. Er zit vaak een ondertoon in, van afgunst, jaloezie, een steek onder water. Heb je die schoenen gezien, die passen toch echt niet bij die outfit. En wat sta je er lelijk op zeg. Je was zeker weer op stap met iemand. Bestaat jouw leven alleen maar uit leuke dingen. Koud en kil, geen notie dat ze de ander hiermee raken, geen echte verbinding, en we hebben dat als mens zo nodig.

Verbinden, het lijkt wel of het er niet meer is. Ondertussen wel kinderen op de wereld zetten, die verbinden zo hard nodig hebben, niet zonder kunnen en allemaal later met zichzelf in de knoei komen. Omdat ze op jonge leeftijd iets hebben gemist. Gemist dat ze echt welkom waren, de verbinding niet hebben gekregen en m die reden ze later zich ook niet kunnen binden. Het maar niet vinden in de liefde. Jeugdzorg zijn handenvol heeft en de noodklok luidt.

Elke dag spreek je deze mensen als medium of paragnost, naarstig op zoek naar iets. Bevestiging, dat ze er mogen zijn, dat ze iets te brengen hebben, dat ze waarde hebben en dat die niet afhangt van het aantal likes. Waarde van een mens hangt af van liefde voor zichzelf en anderen, daar kan geen social media tegenop. Geef mij maar een echt compliment, dan weet ik dat deze puur uit het hart van de ander komt. Dat geeft zo’n bijzonder en warm gevoel. We gaan er op een gegeven moment van terugkomen, kan niet anders. We hebben verbinding met anderen in ons leven nodig, daar weegt geen 100.000 likes tegenop.

Medium Clarisa