Spirituele zoektochten

Spirituele zoektochten. De zoektochten naar spiritualiteit, spirituele zingeving, spirituele ontwikkeling kent ontelbare wegen. Het pad wordt soms rustig bewandeld en soms onrustig en chaotisch.

Soms is er een totale bereidheid om alles te doen wat maar invulling kan geven voor een betekenisvol spiritueel leven. Soms wringen mensen zich in allerlei bochten, maken verre reizen naar plaatsen om die zingeving te vinden.
Ik hoor soms wel eens in die zoektocht dat het niet heeft gebracht wat ervan verwacht werd. Ofwel worden die verwachtingen in twijfel getrokken of worden de leiders in vraag gesteld. Er tussenin kunnen ook nog veel andere zaken aan de orde komen.
Ik denk dat velen op vele manieren die zoektocht zijn gestart. En zeker is het aanbod om snel resultaat te zien in vergelijking met enkele jaren geleden gigantisch uitgelijnd. Soms vragen mensen wat het beste is om zo snel mogelijk spiritueel verlicht te zijn, of snel in de vijfde dimensie te landen.

Wat zou je erbij voelen om naar binnen te keren. ‘Naar binnen keren?’
Ja, even de rem zetten op de zoektocht naar buiten. Er lijkt zoveel te leren niet in onze spirituele zoektocht. Er valt niets te leren. Ook in spirituele zoektochten wordt aan veelvuldig aan kennisoverdracht gedaan. Je weet alles in theorie, je kunt vanuit vele concepten en invalshoeken veel verklaren en uitleggen.

Er is niets mis met kennis en concepten. Maar er blijft wel voor velen iets onbestemd knagen. Theorie en kennis zitten verankerd in het hoofd. Het hart is vaak niet betrokken bij die zoektocht, het geleerde wordt niet echt helemaal gevoeld en ervaren. Dus de zoektocht gaat door. Het ontevreden gevoel van jaren te zoeken, jaren opleidingen te volgen en toch blijft er een soort van innerlijke leegte. Alsof je net een broodje hebt gegeten, je voelt je voor een moment gevuld en na een uurtje heb je alweer honger.
Dan kan de vraag op een diepere laag ontstaan: Wat betekent die honger voor mezelf? Wat vertelt me die knagende honger die ik tracht te stillen door een broodje te eten, en nog eentje, en nog eentje. Kan je die honger er laten zijn en in elke cel van je wezen ervaren of het wél honger is, of een gewoonte om op een bepaald uur te moeten eten, of je een emotie weg eet, of je de honger ook kan laten vertellen wat je werkelijk nodig hebt?

Het naar binnen keren is een proces waarbij je vele lagen in jezelf kunt ontmantelen, dieperliggende geconditioneerde aspecten vanuit het denken veranderd dienen te worden om bij de ware essentie te komen.
Je leert te vertrouwen op je innerlijke koers, ook al beweeg je je nog in een omgeving met mensen die je inspireren en tegelijk ook aanmoedigen naar binnen te keren en daar de vele diepe lagen te ontdekken en te transformeren.
Dit is je innerlijke wake-up. En zo kunnen er veel van die wakkere momenten ontstaan waarbij je minder de behoefte voelt om buiten jezelf te zoeken. Ik geloof dat dit een waardevolle weg is om uiteindelijk het goddelijke in jezelf ontmoeten.
In het nieuwe paradigma zijn er geen leiders of volgers meer, maar inspirators en geïnspireerden die elkaar op hun beurt verder inspireren. Dat we nu nog wel in een overgangsfase zitten is wel duidelijk. Mensen verlangen onbewust automatisch naar leiders die vertellen wat ze moeten doen. En omdat hieraan geen tijd is verbonden, wordt het pad gemakkelijk gewisseld voor een sneller pad.

Een citaat om over in te voelen en graag deel is van Anthony de Mello: ‘Ontwaken is niet leuk, weet je. Als je lekker en comfortabel in je bed ligt, dan is het vervelend als je wakker wordt gemaakt. Dat is de reden waarom een wijze ‘goeroe’ niet zal proberen om mensen wakker te schudden. Ik hoop dat ik hier wijs genoeg zal zijn om, als je in slaap bent, geen enkele poging te wagen jou wakker te maken. Het gaat me niets aan, ook al roep ik af en toe: ‘Wakker worden!’ Mijn taak is het mijn eigen ding te doen, mijn dans te dansen. Als jij daar profijt van hebt, prima, als dat niet zo is, jammer dan. Zoals de Arabieren zeggen: ‘De aard van regen is overal hetzelfde, maar hij laat doornstruiken groeien in moerassen en bloemen in tuinen.’

©Mieke
Inspirerende hartegroet
Mieke