We accepteren de liefde

We accepteren de liefde die we denken te verdienen. Een doordenkertje, we accepteren de liefde die we denken te verdienen. Wat jij accepteert en op dat moment dus goed genoeg vindt, dat is wat jij aan liefde binnen laat komen. Wat jij jezelf waard vindt, dat is je referentiekader waar aan jij ophangt hoe de liefde van een ander zou moeten zijn.

Ben je verlegen, wat angstig, hoop je dat anderen je accepteren, lief vinden, dan zijn dat eigenschappen waarmee jij jezelf laat zien en je eigenwaarde aan hebt opgehangen. Je bent dan heel snel tevreden met iets. Op zich niets mis mee, zegt ook iets moois over jou. Alleen zegt het ook, dat je al heel snel blij bent met een beetje aandacht van iemand. En een beetje liefde bestaat niet.

Als je blij bent met al een klein beetje aandacht, dan is dat wat jij al accepteert, als liefde. Je denkt namelijk dat je liefde niet verdient, omdat je vindt dat jij het niet mag ontvangen. En dit alles tezamen zegt dan, dit is wat ik verdien, allemaal onbewust en voortkomend uit de hoeveelheid liefde die je gegeven is in je jongere jaren.

Dit alles is maar heel lastig te begrijpen, omdat het bijna niet in woorden is uit te leggen, maar het is er wel. Het is een onderstroom in jou, die al blij is met een kruimel liefde die je wordt toegeworpen. Je neemt al met heel weinig genoegen.

Laten we een voorbeeld nemen. Je bent altijd druk in de weer, met je werk, met je vriendinnen, je neemt alles serieus en jij bent ook altijd degene die de contacten met anderen onderhoudt. Dat is op zich al een teken aan de wand. Schijnbaar heb je behoefte om anderen in je leven te willen hebben, heb je behoefte er voor te zorgen dat ze in je leven blijven, je bent echt de initiatiefneemster. Het komt niet bij je op, ook een ander eens iets te organiseren of naar jou toe te laten komen vanuit een eigen initiatief. Je hebt moeite met liefde te ontvangen.

Als dat een keer gebeurd, dat een ander jou opzoekt, ben je als een kind zo blij, je bent het niet gewend dat iemand lief en aardig tegen je is. Om die reden ben jij heel lief voor anderen, waarmee je overigens anderen niet de ruimte geeft, lief voor jou te zijn, maar dat terzijde.

Ze zoekt contact met een spirituele hulpverlener op Top-Paragnosten en vraagt of de man die ze erg leuk vindt, nog contact gaat opnemen. Ze vindt hem heel knap, maar hij is zo onduidelijk in alles en dan hoort ze hem wel en dan lange tijd niet. Maar ze blijft aan hem denken en ze denkt dat hij de ware voor haar is, hij is in haar ogen zo knap.

Wat doet ze, deze vrouw. Ze is blij met de sporadische contactmomentjes en leeft daar helemaal door op. Ze wacht en wacht, hopende dat hij voor haar gaat kiezen. Ze neemt genoegen met heel weinig. Ze accepteert datgene wat hij haar geeft. Maar geeft hij haar alles, geeft hij haar het gevoel dat ze belangrijk voor hem is. Wat vindt deze vrouw zichzelf waard?

Geeft hij haar het gevoel de mooiste vrouw op aarde te zijn. Geeft hij haar het gevoel zijn prinses te zijn? Nee, maar wie accepteert het, wie neemt genoegen met een klein beetje! Zijzelf, want ze denkt dat ze dit waard is.

Dus accepteert ze datgene wat hij haar biedt, niet wetende dat ze iets accepteert wat onvoldoende is. Logisch, ze weet namelijk niet wat ze wel verdiend. Dat deze relatie haar op een gegeven ogenblik niet gaat geven, wat ze er van verwacht, kun je op rekenen. Maar al deze ervaringen gaan haar steeds meer en meer in laten zien, dat ze zelf te snel is met accepteren van te weinig liefde.

Spreek hier eens met een medium of paragnost over van Top-Paragnosten of jij misschien ook liefde accepteert die onvoldoende is. Wie weet gaat er dan iets heel moois gebeuren!

Medium Clarisa
Top-Paragnosten