Wie heeft gelijk?

Wie heeft gelijk? Leven in een wereld vol dualiteiten heeft me naar dit onderwerp geleid. Of we dit nu willen erkennen of daar ons uiterste best voor doen om het niet te laten merken. In communicatie leeft heel veel ruis, onduidelijkheid en strijd. Ik hoor wel eens mensen zeggen die daarin zeer onduidelijk zijn: ‘Ik laat het maar, ik denk er het mijne over.’ Lees het anders: ‘Ik heb het bij het rechte eind, wacht maar even af, je zult wel zien dat ik gelijk heb.’ Dat is een mogelijkheid, maar het hoeft niet zo te zijn.
Even een voorbeeld, dat voor velen wellicht gekend is.
Aan zes blinden werd gevraagd te bepalen hoe een olifant eruitziet. Ze werden ieder naar de olifant begeleid en moesten allemaal aan een ander deel voelen.
De een voelde een poot en verklaarde dat de olifant als een pilaar was. Een ander voelde de slurf en vond dat de olifant was als de takken van een boom. Weer een ander voelde de staart en gaf aan de het aanvoelde als een touw.
De volgende voelde een oor en zei dat de olifant aanvoelde als een waaier. De vijfde voelde de buik en dacht de olifant op een muur leek.
En degene die aan de slagtand voelde, zei dat de olifant aanvoelde als een massieve buis.
Vervolgens begonnen ze te discussiëren wie er gelijk had over het uiterlijk van de olifant.
Op dat moment kwam er een wijze voorbij die zei dat ze tot op zekere hoogte gelijk hadden.
Als ze andere delen van de olifant zouden voelen, zouden ze het vanuit een ander perspectief zien.
Tja, vanuit een ander perspectief zijn en hoe lastig dit wel kan zijn. Aanvaarden en begrijpen dat we worden beperkt door opvattingen, overtuigingen, aannames is belangrijk om de dingen vanuit een soms nog heel ander perspectief te bekijken. Omdat niets is wat het lijkt en we toch blijven hangen in wat we denken of menen waar te nemen.
Interessant om dit te ontdekken, waardoor er meer medeleven en begrip ontstaat. Maar dat er nog veel meer is dan wat we denken waar te nemen, kun je in de vorige blogs lezen.
Inspirerende hartegroet
Mieke Box 49