Blij zijn met wie je ziet

Blij zijn met wie je ziet. Je wordt ’ s morgens wakker. Nog even rekken, strekken, geeuwen en misschien foeteren dat het alweer veel te snel dag is.
Wat is het eerste wat je doet?
Wat is het eerste wat je ziet of wie je ziet?
Je hebt geen tijd om je met dit soort vragen bezig te houden, want je moet opschieten. Je hebt maar een half uurtje om te douchen, snel je kleren aan te trekken, een kop koffie en een sigaret om de dag mee te beginnen. Neem je het openbaar vervoer, de fiets of de wagen of te voet kan uiteraard ook nog.
Ik keer terug bij het begin. Je ziet jezelf en kijkt in de spiegel. Je ziet jezelf in de spiegel en wat je ziet. Voel je je blij met wie je ziet in die spiegel? Je ziet je jezelf in volle ornaat, eerlijker kan het niet. Te dik, te mager, teveel rimpels, te grijs, te kort, te lang of gewoon te-vreden? Het antwoord van menige vrouwen luidt als volgt.
‘Geen tijd om hierbij stil te staan en echt te voelen, maar ik ga straks wel naar de apotheker een potje crème halen om die rimpels glad te strijken’.
‘Mijn borsten zijn ook niet meer wat ze ooit zijn geweest. Wat wil je. Vier kinderen gezoogd en nu zit ik wel met hangborsten. Afspraak maken met de specialist om die hangborsten op te hijsen, misschien toch wat vet laten wegsnijden, een maatje minder zal me toch beter staan.’
‘Jeetje, die neus van mij zit me irritant in de weg als ik mijn kopje koffie drink. Mijn vriendinnen lachen zich elke keer een bult om mijn neus die in mijn kopje koffie verdwijnt. Weg met die vervelende neus.’
‘Ondanks alle boeken van Louis Hay verslonden te hebben, elke dag mantra’s te zingen, positief te denken, gaat het helemaal niet goed met mijn zelfbeeld. Ik kijk dus niet graag in die spiegel, omdat ik niet blij ben met wat ik zie. Hoe kan dat nou, nadat ik echt zoveel cursussen heb gevolgd, zelfhulpboeken verslonden? Hoe kan ik blij leren te zijn met mezelf, terwijl ik toch haat wat ik zie?’
Dit en nog zoveel verhalen hoor ik zo vaak van vrouwen die niet blij zijn met zichzelf. Het maskeren en verdoezelen van zichzelf, het laten wegsnijden of opvullen van lichaamsdelen, het volgen van crash-diëten, het prachtige vrouwelijke lichaam ontzield en na een tijdje onbewoonbaar verklaard hebben. Het lichaam is gecrasht.
Vrouwen die andere vrouwen benijden of idealiseren en zichzelf verliezen aan ideaalbeelden die via ontelbare kanalen insluipen.
Dat we ons lichaam als een goddelijke tempel verzorgen, koesteren, aandacht geven is onze verantwoordelijkheid. Dat we ons lichaam vergelijken, afmeten en afwegen is het begin van het langzaam maar zeker afglijden naar afkeer en afwijzing van het lichaam, dat bezield en bewoond wordt door een uniek prachtig wezen.
Je mag alles van de buitenwereld naar binnen trekken, alles willen veranderen wat niet aan de normen van buitenaf voldoet. De liefde voor je hele wezen is je ware essentie. Je lichaam is je aardse bezielde voertuig waar jij en ik en iedereen, man of vrouw, met liefde en zorgzaamheid zorg voor mogen dragen.
Je wordt ’s morgens wakker. Kijk in de spiegel, glimlach naar jezelf, kijk met ogen van liefde naar wie je ziet. Jij mag jezelf zien door ogen van onvoorwaardelijke liefde. Met rimpeltjes, vetrolletjes, grijze haren, pukkels je op je neus, met alle perfecte inperfectheden.
Straal en geniet dansend voor jouw spiegel en laat je liefde van binnenuit voluit stromen. Vier je goddelijke vrouwelijke Zijn.