Hoe ongeduld de tegenwoordige mens voor de voeten loopt

Hoe ongeduld de tegenwoordige mens voor de voeten loopt. Onszelf te kort doen, door onze eigen ongeduld, het is een gegeven. Hoe moet je je dat voorstellen.
We hebben veel binnen handbereik, waardoor we met een razende snelheid met elkaar kunnen communiceren, super leuk, zou je denken, maar wat kleven hier ook een nadelen aan. Dat als je die niet ziet, jezelf zoveel onthoudt, te kort doet en het meer zegt over jezelf dan over de ander.

Laten we het medium Whatsapp eens nemen. Miljarden mensen maken er gebruik van, een uitvinding waar we niet meer zonder mee zouden kunnen. Maar wat maakt het ook een hoop kapot. Uitgaande van ons eigen manier van reageren, verwachten we dat een ander dat ook doet. Berichtjes zonder bij na te denken, typen, de impact van de woorden onderschatten.

Als je zelf iemand bent, die rondloopt met de telefoon in de hand en je ziet de foto’s aan de lopende band voorbijkomen, dan hoor je het piepje en je reageert direct. Niets mis mee, doe het zoals jij het zelf wilt. Maar verwacht niet dat een ander op precies dezelfde manier leeft, zoals jij. En je al ongeduldig wordt, als de ander niet direct reageert.

Aan de lopende band ontstaan er tussen mensen door de Whatsapp felle discussies, en blokkeren ze elkaar, puur en alleen, omdat ze van de ander verwachten dat die net zo is als jezelf bent. Ze voelen zich genegeerd, gepasseerd, willen dus dat de ander direct voor ze klaar staat. Een berichtje is toch zo getypt. Het ego spreekt.

Dat klopt, maar kun jij over de ander zijn tijd beschikken? Kun jij voor een ander bepalen hoe of die het doet? Op geen enkele manier. En zo loopt ongeduld ons steeds meer voor de voeten. Worden vetes via social media uitgevochten, hangen we er oordelen aan en veroordelen, omdat we niet direct onze zin krijgen. Als ik niet op mijn wenken wordt bediend, dan zul je dat voelen ook.

We vullen wat in, in onze gedachten. Hulpverleners ondervinden dagelijks het ongeduld van de mensen. Ze vinden dat ze je kunnen claimen, ze hebben je mobiele nummer. Sturen aan de lopende band je berichtjes, waarvan ze vinden er recht op te hebben dat te mogen doen. En ze verwachten ook binnen de kortste keren van je een antwoord, anders uiten ze hun ongenoegen wel. Totaal geen respect voor de ander, vinden ze dat ze recht hebben op jou als mens, op jouw tijd.

De meeste vragen die worden gesteld, kunnen ze zelf het antwoord op bedenken, maar daar schort het nu juist vaak aan. Zelfinzicht, niet vertrouwen op zichzelf. Zoeken bevestiging, dat mag, maar ik mag als mens zelf bepalen wanneer ik tijd er voor heb. Dat wordt in de tegenwoordige maatschappij door velen niet meer gerespecteerd. Ze willen nu het antwoord, anders voelen ze zich gepikeerd en blazen direct hoog van de toren, dat je waardeloos bent.

Cliënten presteren het zelf laat op de avond, in de weekenden iets bij je los te peuteren, respect hebben voor de ander, is er niet bij. Het ego zit deze mensen in de weg. Hebben zelf een grote worsteling met zichzelf. Dat klopt ook, anders zoeken ze geen hulp. Ze zien het als jij bent er voor mij, doe iets.

Ze verwachten dat de ander 24 uur voor ze klaarstaat, vinden het doodnormaal iemand op tijden te storen, die buiten alle proporties vallen. Geen rekening houden met een ander, dat verdwijnt steeds meer op de achtergrond.

Respect hebben voor elkaar, wat is dat! Ze vinden zelf dat niemand respect voor ze heeft, dat is niet zo gek, ze hebben geen respect voor zichzelf. Bewaken hun eigen grenzen niet, leven niet vanuit een goede moraal. Zo loopt ongeduld de tegenwoordige mens voor de voeten en graven hun eigen graf. Zijn diep ongelukkig, omdat ze vinden dat alles moet, op hun tijd, op hun manier en je direct een grote mond geven als ze niet op hun wenken worden bediend, of je met de nek toe aan kijken, omdat ze niet het geduld kunnen opbrengen om een ander de tijd te geven. Je geeft ze juist het goede voorbeeld, maar dat zien ze niet helaas.

Medium Clarisa