Keuze maken

Keuze maken. Elke dag staan we voor keuzes. De kleine keuzes zijn niet waar we ons de meeste kopzorgen om maken.  Maar de grote keuzes wel. Je kunt nu eenmaal niet iedereen meenemen in de keuzes die jij maakt in je leven. Of wel? Keuze maken. Elke dag staan we voor keuzes. De kleine keuzes zijn niet waar we ons de meeste kopzorgen om maken.
Maar de grote keuzes wel.
Je kunt nu eenmaal niet iedereen meenemen in de keuzes die jij maakt in je leven. Of wel?
Hoe graag je ook wilt dat je keuzes gerespecteerd en geaccepteerd worden toch zijn er vaak genoeg vele twijfels door de reacties van anderen ontstaan.
Ben je dan niet vrij om eigen keuzes te maken?
Je denkt van wel, maar wij mensen zijn zo verweven in het leven wat we zelf hebben gecreƫerd dat we meestal niet eens in de gaten hebben wat een web we hebben gesponnen rondom onszelf.

En steeds vaker hoor ik dat men dan geen keuze durft te maken om de reactie die dit te weeg kan brengen.
Zitten we gevangen of kunnen we eruit breken?
Het leven wat we leven is niet zoals we denken dat het is, maar we zitten er in vast.
Kunnen we uitbreken? Dat is de vraag die menigeen zich stelt vandaag de dag.
Uitbreken kunnen we alleen maar als we alles opgeven wat we hebben bijeengesprokkeld.
Wie wil zijn leventje opgeven? Het is al lastig als je van een vaatwasser naar een handmatige afwas moet gaan.
Stel dat je alles opgeeft alsof je weer aan het kamperen bent. Alsof je met een butagasfles je licht en je kookplaat moet regelen. Dat je naar buiten moet om te douchen en dat je je was op de hand moet doen.
Dat is alvast een keuze die je maakt als je alles opgeeft waar je zo aan bent gehecht.

Je luxe leven opgeven om uit de matrix te komen zodat je niet meer onder controle van de grootmachten staat?
Je mobiel, je tv, je koelkast, je kachel, je strijkijzer en noem maar op wat je nu zo vanzelfsprekend vindt?
Allemaal opgeven om uit de waan van de dag te komen? Wie wil dit om te ontsnappen aan de illusie waarin we leven?
Precies; niemand wil dit, tenminste van de meeste mensen van mijn generatie weet ik zeker dat het niet meer te doen zou zijn, om alles op te geven teneinde weer terug te gaan naar een sober leven.
Het zou wel een begin zijn een begin een terugkeer naar de puurheid, naar de zuiverheid, eten vanuit je eigen onbespoten grond, je eigen brood bakken, en leven zonder wifi en gsm.
Het is alleen in deze tijd waarin we allemaal te maken hebben met de moderne middelen bijna niet meer te doen.
We zitten zo vastgeroest aan onze laptop en onze gsm dat we niet beter weter.
Toch zijn er mensen die de keuze wel hebben gemaakt om het leven zoals ze het kennen achter zich te laten.

Kiezen doe je niet altijd met je hart, maar ook met je verstand. Wil je het kun je het en doe je het? Uiteindelijk ligt de keuze bij jou.
De tijd zal het leren, en het kan zomaar gebeuren dat de tijd je inhaalt, beslissingen worden soms door de kosmos genomen en daar kan geen moederziel tegenop.
We kunnen wel eens bedenken hoe we het zouden gaan doen als we werkelijk voor de keuze zouden staan om alles op te geven.
Zou het ons werkelijk bevrijden van alle druk van de maatschappij? Wie weet staat er opeens een groep mensen op die de keuze wel maken om zich los te rukken uit de matrix, en wie weet voel je dan de behoefte om jezelf aan te sluiten bij deze mensen.

De keuze ligt bij jou en bij iedereen die anders denkt en voelt.

Hartegroet,
Lis