Liefde is liefdevol

Liefde is liefdevol, wijs, eigenwijs, maar ook onverbiddelijk. Er is niet zo wijs als de liefde, daar kunnen we zo ongelooflijk veel van leren. Zoveel, dat we aan een leven niet genoeg hebben.

Vroeger was alles beter, nee hoor, zeker niet. Elk tijdperk heeft voordelen en nadelen. De generatie voor ons had het soms ook niet makkelijk, net zoals de huidige generatie nu. Het is de kunst datgene wat goed functioneerde in een vroegere periode, mee te nemen naar de huidige tijd.

Vroeger hadden we geen datingsites, we gingen op stap om iemand tegen te komen. Eigenlijk leefden we ons leven, we deden ons ding en je kwam vanzelf tijdens dat leven wel iemand tegen. En volgens mij is dit nog steeds de beste weg om iemand tegen te komen, waarmee je een relatie aan zou kunnen gaan.

Liefde is iets speciaals, het heeft een eigen wil, en die wil, daar valt niet aan te tornen. Liefde is eigenwijs, het wil op een bepaalde manier zich laten zien. Het wil er altijd zijn, maar zal nooit de boventoon willen voeren. Het weet precies de juiste weg te pakken, wat dat betreft zou ik wel liefde willen zijn.

En dat is nou net wat de liefde wilt, dat ieder mens liefde is. Liefde heeft zijn eigen regels, die de mens soms maar moeilijk kan begrijpen en toch, liefde zelf zegt. Ik ben heel simpel, ik ben er, wees liefde, wees lief voor jezelf, dan ben je het als vanzelf voor anderen.

Hoe de mens dat moet interpreteren, dat vinden we lastig. Dat heeft te maken met het systeem waarin de mens moet gaan functioneren. Daar staat liefde niet hoog op het lijstje, de mens ook niet, al pretenderen we van wel. Daar gaat het dus mis. De mens heeft zelf iets belangrijker gemaakt, dan zichzelf en de liefde.

We zullen er mee moeten dealen, het doorbreken van een patroon, het veranderen van een systeem, lukt niet zomaar iemand. Maar toch, er zit beweging in. Je ziet het, je voelt het, je leest het. Er wordt naar andere factoren gekeken, dan alleen maar de economische groei. Er worden nu onderzoeken gedaan hoe gelukkig de Nederlander is. Ergens in ons nog diep weg gestopt, begint er iets te borrelen.

We komen er van terug dat we waarde moeten hechten aan een carrière, de mens begint meer waarde te hechten aan vrijheid en die vrijheid wordt ingegeven door de eigenwijze liefde. We beginnen in te zien, dat anderen voor ons niet meer kunnen en mogen bepalen wat goed voor ons is.

De liefde begint zich te wreken, niet echt, het begint zijn plek in te nemen. De plek waar het hoort te staan. Op de eerste plek. Zonder eigenliefde, geen liefde en de liefde weet dat en heeft lange tijd toegekeken of de mens in staat was, er zelf achter te komen.

En ja, de mens begint het licht te zien, op naar gelijkwaardigheid voor iedereen. Op naar overvloed voor iedereen, op naar gelijkheid voor iedereen. Allemaal onderdelen die vallen onder de liefde.

Om die reden neemt spiritualiteit ook zo’n enorm vlucht. De mens wil groeien, wil leven volgens zijn eigen normen en waarden, dat we die nog allemaal aan het zoeken zijn, individueel, dat dat zo nu en dan veel rommel geeft, is een gegeven.

Rommel in de vorm van een verbroken relatie, van ruzies, van dood en verderf. Van elkaar iets niet gunnen, dat hoort allemaal bij de rommel, die er eerst moet zijn, voordat we de liefde kunnen toelaten.

De liefde is liefdevol, wijs en eigenwijs tegelijkertijd, maar ook onverbiddelijk als je de liefde niet serieus neemt, het is de macht, de kracht allemaal tezamen.

Medium Clarisa