Nieuwsgierigheid als kwaliteit
Nieuwsgierigheid als kwaliteit. Graag belicht ik nieuwsgierigheid als een kwaliteit. Het is iets anders als je neus in de zaken van iemand steken uit nieuwsgierigheid. Ik heb de indruk dat nieuwsgierigheid vaak in een negatief daglicht wordt gesteld.
Wist je dat Einstein een meester in nieuwsgierigheid was? Hij dacht dat nieuwsgierigheid een zeer belangrijk onderdeel was van het leven dat voldoening schenkt.
Ooit heeft Einstein gezegd dat het belangrijkste in het leven is nooit te stoppen met vragen te stellen. Nieuwsgierigheid heeft zijn eigen reden om te bestaan. Je kunt niet anders dan ontzag hebben voor de mysteries van de eeuwigheid, van het leven, voor de wonderbaarlijke structuur van de realiteit. Het volstaat om elke dag een beetje van dit mysterie te begrijpen. We moeten nooit de heilige nieuwsgierigheid verliezen.
De basis van alle kennis is nieuwsgierigheid. Kennis die we sinds onze kindertijd ingelepeld krijgen en die ons niet uitnodigen om te onderzoeken. Daar komen we pas veel later achter.
Heb jij dat ook gehad. Je leerde bijvoorbeeld geschiedenissto. Je kreeg toetsen en examens die je moest reproduceren, terwijl je helemaal geen verbinding voelde met die stof? Als ik even terugdenk aan die tijd, dan lag ik voortdurend in de clinch met ‘stof’. Een lastig geval was ik. Ik vroeg teveel, ik geloofde heel weinig en ik zakte voor het vak geschiedenis, omdat ik een lastig geval was. Het enige wat me te doen stond om te slagen was veel onzin leren en reproduceren, slagen en mijn kop houden. Mijn zus waakte erover dat ik die lessen kende, al snapte ik er geen jota van. Ik legde dus het examen af, en na het examen was ik die onzin meteen vergeten. Veel te nieuwsgierig naar hoe het écht was geweest. Op die vragen heb ik nooit een antwoord gekregen en met mij op dit moment veel leerlingen, studenten niet.
Leerlingen, studenten reproduceren wat in hun hoofd wordt gestopt. Slagen leerlingen erin het voorgekauwde te herhalen, dan worden ze ‘slim’ bevonden. Worden leerlingen uitgenodigd om materie en leerstof te onderzoeken???
Die leerlingen en studenten die zich vragen beginnen te stellen, nieuwsgierigheid aan de dag te leggen, worden heel snel afgevoerd. Door wie?
Nieuwsgierigheid is dus echt een krachtige kwaliteit! In de zin van dingen te onderzoeken, in twijfel te trekken. Ik heb het dus helemaal niet over platvloerse nieuwsgierigheid, wie het met wie doet, wie er een affaire op nahoudt en wie niet.
De grootste inspirator voor mezelf was Rudolf Steiner, in de antroposofie heb ik antwoorden gekregen die mijn ziel raakten, mijn ziel herkende. Nergens anders.
Daar heb ik ontdekt dat nieuwsgierigheid een kwaliteit is en geen lastig ding is, niet gewenst is.
Mocht je erin slagen om het leven op deze planeet te zien als een heel groot laboratium, hoe zou jij dat ervaren? Je stelt honderdduizend vragen, je gaat zelf op onderzoek uit, je gaat vanuit nieuwsgierigheid zoeken naar de werkelijke essentie? Nieuwsgierig worden naar wie je werkelijk bent? Jouw essentie?
Ik hoor vaker jonge ouders verzuchten… mijn kind kan niet mee. Ik luister met een heel diep gevoel van mededogen. En draai het om.
Waar kan het systeem zoals het is niet in mee? Met jouw kind is niets aan de hand. Jouw kind laat zien wat er niet meer werkt. Het systeem.
