Wat je bezighoudt
Wat je bezighoudt, kun je twee dingen mee doen. Wat je bezighoudt, wat negatieve emoties met zich meebrengt, waar je niet blij mee bent, daarmee kun je twee dingen doen. Of je doet er iets aan, of je laat het los.
Stel je voor dat je opeens in de gaten krijgt dat een vriendschap die er al jaren is, jij degene bent die altijd zorgt voor het contact. Jij degene bent die altijd enthousiast de ander opzoekt, met die ander ziel en zaligheid deelt. En opeens zie je in, dat de ander eigenlijk nooit vanuit zichzelf naar jou toekomt. Dat die ander nooit een initiatief toont. Dat je al wel heel lang samen bent met die ander, maar als je er goed over nadenkt, je eigenlijk niet zoveel weet van die ander.
Dat je altijd hebt gedacht alles van elkaar te weten, dat alles gelijkwaardig was en je nu tot een hele andere conclusie komt. En deze conclusie bij jou bepaalde gevoelens oproept waar je bij denkt van. Die wil ik helemaal niet voelen en je besluit, het contact is even op zijn beloop te laten.
Je laat het contact voor wat het is, je trekt je er uit terug, niet vanuit boosheid, of rancuneus. Je doet dit omdat je wilt zien of je gevoel juist is, dat het klopt en de weken verstrijken en je van de ander inderdaad niets hoort.
Dat je de twijfels bij jezelf kunt wegnemen dat je inderdaad gelijk hebt, maar je wel voelt dat het je niet lekker zit. Het je gaat bezighouden, vaker en vaker in je gedachten begint op te spelen. Dan gaat dit aan je vreten, het begint macht over je te krijgen.
Je hebt jezelf voorgenomen nu eens niet de eerste te zijn die het contact opzoekt, dat mag van de andere kant komen. Maar naarmate de tijd verstrijkt en er van de andere kant geen enkele actie te zien is, wordt het in je hoofd onrustiger. Zal ik dan toch maar, maar wat ga ik dan zeggen. Doe ik net of er niets aan de hand is. Maar dat kan ik niet, ik merk dat ik de behoefte heb waarheid te spreken. Raak ik daarmee de vriendschap kwijt, dat wil ik niet. Want wie heb ik dan nog waar ik mee kan lezen en schrijven.
En als ik heel eerlijk tegen mijzelf ben, maak ik ook wel er gebruik van. Alleen ergens naartoe gaan, wil ik ook niet. Waar is dan deze vriendschap op gebaseerd eigenlijk. Ben ik dan wel eerlijk. Gaat het er om dan ik niet zonder de ander kan, omdat ik er dan helemaal alleen voor sta. Of wil ik de vriendschap niet kwijt omdat ik de ander niet kwijt wilt.
Zomaar een hoop gedachtespinsels waarmee je jezelf kunt kwellen en er niet uitkomt en het bezit van je begint te nemen. Er ook van alles bij gehaald wordt dat misschien helemaal niet relevant is. Zinnen zoals, ik heb alles voor de ander over, ziet die ander dat dan niet!
Die zinnen worden door het ego gevormd. Je kunt nooit van een ander verlangen dat alles wat jij geeft, wat je eigen keuze is, ook teruggeeft. Dan geef je om iets terug te krijgen. En daar zit het dilemma, waar je nu tegenaan loopt.
Je komt erachter dat dit contact, wat al jarenlang bestempeld wordt met een hechte vriendschap, helemaal niet zo hecht blijkt te zijn. Jij was de motor, jij onderhield het contact. Ga ik dit zeggen, aangeven, ik wil hier niet mee rond blijven lopen, het vreet me van binnen op. Wat is wijsheid en je laat het voor even weer los.
Dan toch komt het weer naar boven, je staat voor een dilemma, er iets aan doen, of loslaten. Wat is wijsheid! Mediums en paragnosten wijzen je de weg. Zoek ze op bij Top-Paragnosten, dan weet je zeker dat je goed geholpen wordt.
Medium Clarisa