Willen delen en niet gehoord worden

Willen delen en niet gehoord worden. Herken je dat, dat als jij iets moet ondergaan, of ergens last van hebt, en je wilt dit delen, die ander dan direct het gesprek overneemt en voluit over zijn eigen ellende begint te vertellen. Die heeft dan ineens ook last van datgene waar jij last van hebt. Of heeft het al meegemaakt en begint dan een heel relaas over hoe erg of het allemaal wel niet was.

Jij hebt behoefte om iets te delen. Je moet misschien een operatie ondergaan en je telt de dagen af dat het zover is. Ondertussen allerlei scenario’s in je hoofd over hoe eng je het wel niet vindt, wat er mis kan gaan. Wat er allemaal staat te gebeuren en je de angst om het hart slaat alleen bij het idee al. Maar het moet. Je moet je er aan overgeven en oh wat voel je de behoefte dit met anderen te willen delen.

Dus zoek je contact met anderen, als een soort van steun, om je verhaal te delen, je angsten op te kunnen noemen. Maar voordat jij kunt beginnen, de ander het gesprek al overneemt en begint te vertellen dat die ander ook zoveel last heeft waar jij last van hebt.

Direct ervaar je bij jezelf een bepaald gevoel, een irritatie, zeg het gaat nu toch om en over mij. Niet over jou. Dat spreek je vaak niet uit, je laat de ander vertellen. Maar ondertussen ebt bij jou de noodzaak weg het met deze persoon te willen delen.

Je voelt je niet gehoord, en dat je dat voelt is een reden voor. Het is niet de eerste keer dat dit je overkomt. Het gebeurt je eigenlijk altijd. Wat is dat toch dat jij altijd wel luistert naar de ander zijn verhaal. Die uit laat spreken en zodra jij dat een keer wilt, het gesprek direct wordt overgenomen.

Je hebt iets te veel begrip voor anderen. Die ander die weet dat, onbewust vaak, en aangezien die ander zichzelf iets meer belangrijk vindt, dat dat jij jezelf belangrijk vindt, gaat die het gesprek naar zich toe trekken.

De irritatie die jij er bij voelt, moet voor jou een sein zijn. Niet om boos te worden, wat we dan vaak wel doen. Het gevoel van irritatie te gaan zien als, ik laat dit toe, ik neem zelf onvoldoende mijn eigen ruimte in. En zolang ik dit toelaat en er niets van zeg, zal een ander dit blijven doen.

Mooi om dit te constateren, maar wat nu. Hoe ga ik dit veranderen? Hoe ga ik de ander duidelijk maken dat ik dit niet fijn vind en het juist zo fijn zou vinden als de ander ook een keer naar mijn verhaal zou willen luisteren. Want ik heb ook behoefte aan delen.

Loop je hier tegenaan, neem dan gerust eens contact op met een top paragnost of een top medium van To-Paragnosten. Die zullen jou laten zien waarom je dit telkens overkomt. Waar dit vandaan komt. Maar ze zullen je ook tips en adviezen meegeven waarmee jij aan de slag kunt, om de ander, zonder die op zijn tenen te trappen, duidelijk te kunnen maken, dat jij ook meetelt.

Het is allemaal helemaal niet zo moeilijk als het lijkt. Maar omdat je het niet gewend bent, het nog niet eerder hebt gedaan, ervaar jij het als moeilijk en dat mag. Maar let op, je hebt gesproken met een top paragnost en je zoekt diegene op met wie je je verhaal wilt delen en begint te vertellen. Ja, daar gaat de ander, die neemt het gesprek over. Maar je bent er op bedacht en nu pak je het anders aan.

Vroeger luisterde je braaf, nu grijp je in. Je hebt dat geleerd van het medium waarmee je hebt gesproken. Niet boos, niet sarcastisch, met humor. Je brengt met humor de volgende zin naar buiten. Weet je wat ik nou zo fijn zou vinden, als ik mijn verhaal met jou mag delen. Op dat moment zal de ander stoppen, zich niet aangevallen voelen en openstaan voor jou. Bij jou zorgt deze aanpak er voor dat je nog steeds de behoefte voelt om te delen.

De ander zal luisteren en voortaan rekening met je gaan houden. Want je hebt het aangegeven nu een keer en zal de ander niet vergeten.

Medium Clarisa
Top Paragnosten