Wat is loslaten nou echt ?

Een modern woord wat te pas en te onpas wordt gebruikt tegenwoordig ..

Vooral in de spirituele wereld hoe makkelijk er maar mee wordt gegooid als je ergens mee zit ..

Dus letterlijk de emoties die bij de situatie horen mogen er dan dus ook niet zijn ? Want daar gaat het fout ….

Moedwillig loslaten kan eigenlijk niet, hoe vaak ik gebeld wordt met het schuldgevoel van :
Ik weet dat ik het moet loslaten maar ik kan het niet ! Jeetje hoe ver gaan we soms met dit moderne woord .
Dan krijg je er namelijk ook nog eens schuldgevoel bij dat je niet goed genoeg bent omdat het je niet lukt .
Dat veroorzaakt meer gedoe wat eigenlijk niet eens nodig is .

Wij zijn mensen met emoties als we alles maar zo maar kunnen loslaten hebben we dus ook geen emoties want
we doen gewoon of die niet bestaan .. Werkt dat ?

Een kind mag toch ook huilen van schrik als het valt of pijn heeft ?
Of je mag toch ook verdriet hebben als iemand overlijdt ?
Dat kan je toch ook niet zomaar loslaten dat heet een rouwproces .
Dus dat mag er wel zijn, maar als de relatie uitgaat heb je dus ook een rauw proces verdriet om wat er is geweest
en nu niet meer is . Dat is toch echt hetzelfde .
Of verdriet om wat had kunnen zijn maar je dromen zijn niet uitgekomen.
Dat zijn emoties en die mogen verwerkt, de een heeft wat langer nodig dan de ander en dat is helemaal ok .
Ieder heeft zijn of haar eigen proces en tijd .

Los laten kan pas als je je emoties accepteert als de emoties er mogen zijn en je jezelf de tijd gunt
om er doorheen te komen ..Wat wel kan is bedenken en of voelen waar die emoties precies vandaan komen ..

Voel je je afgewezen ? Is dat in het nu of zit er ook nog iets achter van vroeger ?
Voel je je niet gerespecteerd ? Vaak is dat dus in het nu is dat ook gegrond of had je er zelf iets aan kunnen doen ?
Of wat laat ik volgende keer niet meer toe .
Dat is ook weer een leerproces.
Maar het doet wel pijn en die pijn mag er zijn tot het vanzelf weg gaat en dan is er losgelaten !
Maar wel op een menselijke manier je hebt er van geleerd of je waardeert wat er was dan sta je er heel anders in .

Hoe dan ook alles heeft een emotie en pas als die emotie verwerkt wordt uitgehuild of gehoord of hoe dan ook dan laat je automatisch los .

Wat wel kan met loslaten is in het moment blijven en je proberen geen zorgen te maken over het gesprek wat je morgen bijvoorbeeld hebt.
Want dat gesprek is er morgen pas en niet nu, dus het kost dan nu enorm veel energie dus schrijf dan bijvoorbeeld de punten op die je
morgen echt niet wilt vergeten. Dan staat het op papier en kan je wat rust vinden 😉

Zo heeft loslaten toch wel eventjes een hele andere wending genomen dan eigenlijk de bedoeling is ..

Want ja als mijn kat bang is ergens voor en ik zeg tegen de kat: Goh laat maar los hoor die hond doet je echt niks! Dan heeft het weinig effect.
Want een dier voelt en nog beter dan de mens zelfs eigenlijk, zo simpel . Als de hond dan weg is vertrouwd de kat het nog niet want de energie en
lucht hangt er nog. Of een rouwproces van een hond het zoeken naar je vriendje je maatje die al is ingeslapen omdat hij zo oud was ..

Zo zijn er meer voorbeelden in het dierenrijk, dieren leven instinctief maar wel met hun emoties en kunnen niet iets wegstoppen en eigenlijk kunnen wij dat ook niet .
Dat zit namelijk in het hoofd het is een idee! Maar het hart is het er vaak niet mee eens en dan komt het toch weer terug maar vaak 2 of 3 keer zo hard dan eigenlijk nodig was
om iets verwerken ..

Dus gun jezelf de tijd, de emoties mogen er zijn je bent immers een mens met gevoel ..

Dat loslaten komt vanzelf als de tijd rijp is ..

Liefs Catharina box 64