Wanneer woorden je inspireren?

Het communicatiemodel het venster van de wereld.

Vandaag een lichte vorm van ruis ontvangen, het een werd verkeerd ontvangen door de ontvanger.
Hoe vaak hebben we hier wel niet mee te maken? Heeft er een iemand gelijk of is het ruis op de weg?
Niet vaak heb ik te maken met ruis, vind van mezelf dat ik vrij duidelijk ben wat communicatie betreft. Maar toch ontstaat er ruis. Hoe kan dat? Zijn dit dingen die gebeuren door onoplettendheid of is de ontvanger niet instaat anders te ontvangen?
Vooral het laatste geeft ruimte om te discussiëren, vooral dat laatste is interessant want je kan erover van mening verschillen en toch de authenticiteit behouden.
Nu deze ruis in de weg staat van communicatie ga ik hierover bewust het gesprek aan om mezelf neer te zetten en de ander de gelegenheid te geven zijn of haar standpunt te laten maken.
Op zich een mooi gegeven, dit geeft ruimte tot inzicht van jezelf en waardigheid naar de ander toe. Vaak worden er aannames gemaakt geheel onterecht en zorgt vaak voor blijvende schade. Om dit te voorkomen is het heel goed om met elkaar in dialoog te blijven en over je schaduw te willen heen springen en je beste beentje te willen voortzetten.
Welk belang dient deze ruis? Vaak is het de frequentie waarop je communiceert. Communiceer je bewust of onbewust? En welke woorden gebruik je in je communicatie? Heeft de ontvanger hetzelfde gebruik van woorden en betekenis? Denk dat het hierin nogal wat verschilt en je dit in elke relatie ziet terug komen.
In persoonlijke relatie is het essentieel dat je goed leert communiceren. Want waar kun je een relatie anders op baseren? Communicatie is essentieel als een relatie wil werken.

Zowel in persoonlijke relaties als in vriendschappen of zakelijk. Zonder communicatie geen begrip of ontwikkeling mbt verdieping.
Het Venster van de Wereld.

Met liefde en communicatie gebracht.
Es