Als het om de liefde gaat

Als het om de liefde gaat, staan we ineens met een mond vol tanden. Velen van jullie bellen met een vraag over de liefde, er is dan een geliefde die ineens niets meer van zich laat horen, of zich anders gedraagt, zich terugtrekt uit het contact. Dat dit beangstigend kan zijn, begrijp ik, als medium heel goed. Maar wat ik niet goed begrijp is, dat velen dan niets durven te zeggen.

Je hebt iets in de gaten, en gelijk neemt de angst het van je over, je gaat direct in een piekermodus staan en de meesten betrekken het op zichzelf. Het durven aankaarten, en aangeven wat je ziet of merkt, komt niet op. Dan bellen we snel een medium of paragnost op een spirituele hulplijn.

Denk je dat dit de juiste weg is om een relatie op een gezonde manier in stand te houden? Nee, helaas, het zegt misschien nog wel meer over jezelf, dan over je partner. Je bent veel te bang de ander kwijt te raken, dus zeg je niets, ga je in de piepzak zitten wachten totdat er weer een teken van leven komt.

Eigenlijk heel onvolwassen. En het betrekken op jezelf, terwijl er helemaal geen aanleiding is, waarom zou je dat doen? Alles moet in een relatie toch bespreekbaar zijn, niets zeggen, daarmee ondermijn je zelf deze relatie. Daarmee geef je aan, ik heb alles voor je over hoor, doe maar, laat maar iets van je horen. Ben allang blij als je er weer bent.

Tel je dan mee? Laat je zien dat je respect hebt voor jezelf? We vinden het heel moeilijk deze situaties om mee om te gaan en toch mag je dat van een volwassen persoon verwachten. Hoe pak je zoiets aan?

Op de eerste plaats je zo wie zo al minder op de ander gaan focussen. Je leven draait niet om de ander, maar om jezelf. Dan zul je merken dat je al veel luchtiger in de relatie gaat staan en je ook veel minder last zult hebben van allerlei muizenissen in je hoofd. En je veel meer durft te zeggen. Kom voor jezelf op.

Als de ander dan ineens zich anders gaat gedragen of terugtrekt uit het contact, prima. Constateer het en je merkt het wel of de ander je weer op zoekt, ja of nee. Als de ander dan van zich laat horen, heb je jezelf niet helemaal gek gemaakt en kun je ook op een normale manier reageren.

Heb je allerlei muizenissen er bij gehaald, dan zul je zien en dat doe je, dat je boos bent, teleurgesteld, en de ander dat laat merken ook. Vele malen beter is om gewoon te reageren, blij te zijn, want je wilde tenslotte toch ook iets horen? Geef daarna aan dat het jou opviel dat er ineens sprake was van een radiostilte. Meer niet. Ga niet aangeven wat het met je deed. Ga niet een heel verhaal ophangen, van, ik maakte me zorgen, de ander is volwassen hé. Althans, gaan we vanuit.

En laat de ander dan zijn verhaal doen. Bijna altijd was er niets aan de hand en was de ander even bezig met andere zaken.

Hoor je lange tijd niets meer, wordt het een ander verhaal en ook als de relatie nog maar pril is. Als het contact dan ineens er niet meer is, is het logisch dat je verbaasd bent. Het is ook helemaal niet netjes van de ander. Maar kijk er eens anders naar, zie het als een mooie eye-opener in plaats van weer al die muizenissen in je hoofd erbij te halen of hij je nog wel leuk vindt, terugkomt, etc.

Als iemand je laat zitten, verdient die persoon jou dan? Denk je dat deze persoon jou eerlijk en oprecht in de relatie alles zal gaan vertellen, als die van de ene op de ander dag zich in stilzwijgen hult? Nee, dan kun je deze zogenaamd leukerd toch maar beter kwijt dan rijk zijn!

Medium Clarisa