De symboliek van De Hogepriesteres

De symboliek van De Hogepriesteres uit de Tarot van Waite. Met de (wassende) maan aan haar voeten, een gehoornd diadeem met middenin een globe op haar hoofd en een groot zonnekruis op haar borst, is de Hogepriesteres een kaart die bol staat van de symboliek.
De rol in haar handen is gegraveerd met het woord Tora; deze rol staat symbool voor ‘de grotere, onzichtbare wetten’ en de tweede (vaak figuurlijke) betekenis van een woord. De rol is deels bedekt door haar mantel, wat aangeeft dat sommige dingen wel, en andere niet worden uitgesproken.
Zij zit tussen een witte en een zwarte zuil. Geen doorsnee pilaren, want de originelen stonden in de tempel van Salomo. Het inwendige van die Tempel was verdeeld in drie ruimten. Bij het binnentreden passeerde men twee massieve bronzen zuilen; elk met een omtrek van ca zes meter (een doorsnee van twee meter) en een hoogte van ca. twaalf meter. De zuilen werden Jakin (vestigen) en Boaz (door sterkte) genoemd. Zoals de pilaren op deze kaart staan, betekenen de woorden ‘Deze plaats is gefundeerd op kracht’.
De sluier tussen de zuilen achter haar is geborduurd met palmen en granaatappels (frisheid, vruchtbaarheid). Hieruit kunnen we concluderen dat zij een maagd voorstelt. Haar gewaad is vloeiend en dun, bijna transparant en haar mantel suggereert licht, een glinsterende uitstraling, als van de maan die zonnestralen reflecteert.
De Hogepriesteres vertegenwoordigt de occulte wetenschap binnen het Egyptische heiligdom van Isis, het huis van God en de mens. Ze is het niet persoonlijk, maar zij weerspiegelt in alle helderheid de bovennatuurlijke bruid en moeder, als dochter van de sterren.

Dat de Hogepriesteres verwantschap heeft met Hathor zal niemand verbazen. We zien deze hoofdtooi terug bij de Egyptische Valkgod Horus, al zijn de hoorns hier de vleugels.

De Hogepriesteres bewoont kaart nr 2 van de Grote Arcana. Vóór haar komt de Magiër op kaart nr. 1, die de scheppende wil en het bewuste zijn, het hogere – en lagere Zelf vertegenwoordigt. De Hogepriesteres is zijn kosmische tegenhanger en zij vertegenwoordigt de ziel, de onbewuste wijsheid uit het collectieve geheugen, het ontvangende vrouwelijke principe. Alles komt voort uit haar.

De ziel in het Nu
Het collectief verleden (op het plaatje links in het midden) bestaat uit de ervaringen, verlangens, angsten en begeerten, de wijsheid en het weten wat door onze voorouders aan ons is meegegeven, waarin zich het geweten van de mensheid bevindt. Zowel positief, als negatief.
De collectieve toekomst (rechts) zijn de kinderen en geesteskinderen die zich zullen voortplanten inclusief onze ervaringen, verlangens, angsten en begeerten, onze wijsheid en ons weten.
Centraal staat het Nu,waar wij ons bevinden gedurende een aards leven en van daaruit kunnen wij, via dromen of visioenen, een blik in dat collectieve verleden of die toekomst werpen. Tijdens onze slaap en na de dood zijn we niet gebonden aan het Nu en beweegt onze geest zich door het grote heel-al. In het midden ligt de leef tijdlijn, met een begin en een eindpunt, binnen de cirkel van onze eigen microkosmos.

De Hogepriesteres verenigt de macrokosmos van het collectieve – en de microkosmos van het persoonlijk onbewuste, en vormt deze twee tot eenheid. Zij belichaamt onbewuste positieve en onbewuste negatieve invloeden en zij kan zowel omhoog leiden als omlaag trekken. Zij is zwart èn wit, de pilaren aan haar zijde hebben niet voor niets deze kleur. Denk ook aan de verschijningsvormen van de maan.
Arthur Edward Waite, die samen met Pamela Colman Smith –hij kende haar via de Orde van de Golden Dawn- dit Tarot kaartspel creëerde, schreef over De Hogepriesteres: ‘Er zijn aanwijzingen die deze kaart tot de hoogste en heiligste van de Grote Arcana maken.

Vanaf het moment dat mensen zich van getallensymboliek bewust werden, is hierover geschreven. Wekelijks bestudeer ik op mijn studiedag o.a. de achterliggende symboliek van één Tarotkaart. Soms is er een kaart die mij gedurende de afgelopen week is opgevallen. Deze keer stak De Hogepriesteres er met kop en schouders bovenuit, want ik zag haar erg vaak terug. Ook deze keer ontdekte ik weer nieuwe gezichtspunten bij het bestuderen van de symboliek.

Helena