Ik weet het niet

Ik weet het niet. Een mes dat langs twee kanten snijdt. We leren een paar dingen niet tijdens onze schooltijd en doorheen onze hele opvoeding namelijk het uitspreken van een aantal woorden. Daar op zitten vele lagen van angst, onzekerheid, afwijzing, tekortkomingen, schuld- en schaamtegevoel en nog zoveel meer.
Hoe voelt dat voor jou als je niet (onmiddellijk) op een vraag kunt antwoorden? Valt het je moeilijk om te zeggen ‘ Ik weet het niet?’ Ben je bang dat anderen je als dom, incompetent, onwetend zullen ervaren? Met alle bijkomende onderliggende gevoelens erbij.
De angst dat iemand misschien van het niet weten misbruik zou kunnen maken? Misschien doe je alsof je het weet en zoek je naar allerlei manieren om toch maar niet door de mand te vallen. Je reputatie, je eergevoel staat op het spel.
Dit zijn nogal wat programma’s die we hebben meegekregen en dat zal dus absoluut heel wat lagen raken voor je uiteindelijk die woorden kunt uitspreken zonder die heftige lading die eronder zit. Ook al voelt het nog onbehaaglijk. Er zal een grote spanning van je afglijden en je hoeft helemaal niet meer te doen alsof. Hoe anderen op jouw ‘ik weet het niet ‘ reageren kan je nog wel raken in die diepere lagen. Niettemin, zet door met oefenen.
Ook als je eenmaal ‘ ik weet het niet’ kunt zeggen en zelf ervaart hoeveel ruimte dit je geeft, kan het nog wel even de tijd vragen voor je werkelijk kunt luisteren naar wat iemand daarover te zeggen heeft.
Misschien herken je dat de volgende woorden uitspreken evenmin vlotjes gezegd worden namelijk ‘ Het is mogelijk dat je gelijk hebt.’ Dat kan ook een zeer lastige zijn, de mogelijkheid onderzoeken. De mogelijkheid onderzoeken of iemand anders het wél weet en dat kunnen aannemen zonder ons dom te voelen.
Hier zit soms wel eens onze trots in de weg. De gedachte ‘ Als ik het niet weet, kan niemand het weten.’
Onze trots opzij zetten en openstaan voor de inzichten die we van anderen kunnen ontvangen en aannemen dat die inzichten je wel eens verder zouden kunnen helpen. Gemakkelijk is het niet, maar het loont de moeite.
Het resultaat hiervan is dat je niet meer hoeft te doen alsof, dat je veel lagen van oude overtuigingen loslaat, je heel wat relaxter zult voelen. Je laat elke hechting aan gelijk te hebben los, en de behoefte aan goedkeuring wordt minder belangrijk.
Het maakt je niet meer zo uit wat iedereen over je denkt, uiteindelijk gaat het om jou en niet om anderen. Door open te staan voor anderen, te luisteren wat ze jou kunnen meegeven aan inzichten ontstaat een fijn inspirerend contact.
Je blijft stevig op eigen benen staan, je staat open voor anderen door hun bijdrage te waarderen en te erkennen. De ene persoon kan dit makkelijker dan de andere. Wat zou er kunnen gebeuren als je erkent iets niet te weten?