Volg je elke dag het nieuws?

Je vindt dat je moet bijblijven om te weten wat er allemaal in de wereld gebeurt.
Of is het andersom?
Elke dag zitten miljoenen mensen voor de buis om naar het nieuws te kijken. Wat laat het nieuws overwegend zien? Hoe komt nieuws bij je binnen? En hoeveel geloof hecht je aan alles wat via de media de woonkamer binnenkomt?
Media spelen voortdurend in op de angst van kijkers en de media op hun beurt worden ook weer ingezet om het nieuws te brengen en deel uit te maken van de poppenkast.
Nieuwslezers die de poppenkast beu zijn, schrijven boeken om de wereld te vertellen wat er speelt en dan moeten ze zeker nog heel goed opletten wat ze schrijven. Velen worden letterlijk monddood gemaakt.
Mensen worden bang gemaakt, of laten zich bang maken.
Wat is de reden waarom de media inspelen op het creëren en voeden van de vaak al angstige mens?
Simpel. Angst sells well. Angst geeft een reden om tegen iets te vechten. Waartegen? Sommigen weten zelfs niet waartegen ze vechten of waartegen ze moeten opkomen. Dit geldt ook bij betogingen. Sommigen lopen mee omdat het een kick geeft, een adrenaline-shot, eigen boosheid of aan ongenoegen ruimte geeft.
Vandaar veel vernielingszucht bij betogingen. Dat komt allemaal in het nieuws en komt zo je huiskamer binnen. Geweld, agressie, vernieling. Ik ken mensen die zelfs omwille van het nieuws onderling ruzie maken. Wie heeft gelijk? Wie zijn de goeie en wie zijn de slechte?
We worden afgeleid door middel van de media. Het nieuws.
Angst is populair. Angst verkoopt goed, heel goed zelfs. Nieuws is gericht op sensatie en trekt kijkers en lezers.
Oh wat erg wat er allemaal gebeurt, gelukkig is het bij ons nog niet zo erg. Het kan altijd nog slechter. Zo hoeven we niet naar onszelf te kijken, want daar, daarbuiten is het nog veel en veel erger. Afleiding.
Angst entertaint en onderhoudt Het nieuws moet sowieso de kijkcijfers naar omhoog trekken, dus hoe kan dat anders dan feel bad news door de buis te laten knallen?
Zodra er iets ‘ergs’ gebeurt, zie je BREAKING NEWS verschijnen.
Uiteraard kennen de nieuwsmakers, de redactie en allen die meedraaien in het systeem, de wetten van de aantrekkingskracht niet. En diegenen die er soms als bij toeval achterkomen, stappen uit het vak.
We zoeken dus geen schuldigen, het is niet de schuld van de hele bedrijvigheid, maar het zijn wijzelf die dit onbewust aantrekken.
Ik ben zelf soms verbaasd als ik mensen hoor zeggen dat ze benieuwd zijn naar wat er vandaag weer allemaal gebeurd is.
Oh? Wat verwacht je dan?
Oh, zoals altijd, altijd ellende en miserie.
Onbewust zijn velen echt al afgestemd op bad news.
Geen nieuws is goed nieuws, zeggen we. Toch?
Het enige wat je voor jezelf kan doen is niet kijken, er is geen enkele wet die je verplicht om te kijken. Of ben je bang dat je niet meer bij bent? Of dat je het labeltje ‘wereldvreemd’ op je voorhoofd krijgt?
Het is heel simpel. Als jij je er niet goed bij voelt, draai die knop om en doe iets waar jouw energie niet door leeggetrokken wordt.
Oh, maar dan ben jij heel egoïstisch en onverschillig.
Zegt wie?
Het is niet omdat je je niet wilt verbinden met alles wat in de media verschijnt, jij een onverschillig mens bent.
Ik geloof dat we heel andere dingen kunnen aantrekken door zelf geen voeding te geven aan wat zich in de buitenwereld afspeelt en weerspiegelt.
Als ik me meer ga richten op vrede, vriendelijkheid, mededogen, verdraagzaamheid en we met ons allen ons meer met positieve dingen verbinden, wordt die energie ook weerspiegeld naar het Universum.
Iedereen moet natuurlijk zelf bepalen wat goed en niet goed voelt. Het gebeurt wel eens door anders te kijken naar de media; de omgeving probeert je op te zadelen met schuldgevoelens, omdat je ook op een andere manier kijkt naar oorlog of andere levensthema’s.
Als we altijd op dezelfde manier de dingen bekijken en aanpakken vanuit een bron van verderf en vernieling, zullen we zeker niet de verandering kunnen creëren die we graag willen.
Goed nieuws of geen goed nieuws? Het is niets wat het lijkt.
Wie durft zich nog kwetsbaar op te stellen en met een verhaal te komen, dat iets laat zien, waarin de ander iets deelt, zonder er goed of slecht nieuws van te maken, maar gewoon een verhaal?
Zou dat ons niet tot een liefdevoller mens maken, waarin we elkaar raken, in plaats van angst en verderf te voeden? Het hart voeden, met hartverwarmende verhalen?
Hoe zou het Universum daarop reageren… denk je?