Een mens is alleen, en Kan! samen zijn

Een mens is alleen, en Kan! samen zijn. We worden gestimuleerd al vroeg in ons leven, vriendjes en vriendinnetjes te hebben. Daar leuk mee te spelen. Geen ruzie te maken en elkaar met respect te behandelen. Zonder dat we er erg in hebben gaan we hierdoor denken dat we als mens altijd samen moeten zijn met anderen. En dat als dat er niet is, we buiten de boot vallen.

Er is iets mis met ons als we geen behoefte hebben aan gezelschap. Dat is een einzelganger, daar moet je voor oppassen. We doen dus braaf zoals het ons wordt aangereikt, zoals we het overal om ons heen zien gebeuren. We gaan hierdoor zelf ook denken dat het zo hoort en voelen ons al snel alleen en verlaten, als we niemand om ons heen hebben.

De mens is alleen, zo simpel is het. De mens zal zelf het leven moeten invullen. Het is zijn leven en mag ieder mens zelf over beslissen. Maar dat weten we niet, omdat we als kind zelf niets mogen beslissen. Er wordt geen rekening met je gehouden, ja soms. Maar onvoldoende dat jij uitgroeit tot een persoon die zich er bewust van is, dat die alleen is en zelf verantwoordelijk is voor de invulling van zijn eigen leven.

Dus kan de mens maar heel slecht alleen zijn, voelt zich al snel een buitenstaander als die weinig tot geen vrienden heeft. Dat ligt aan jezelf, denk je dan. Ik ben niet goed genoeg voor anderen. Ongemerkt druk je een stempel op jezelf en verschijnen emoties als eenzaamheid, je alleen voelen, niet meetellen.

Als het jou niet lukt een sociaal leven op te bouwen, betekent het niet dat je minder bent. Wie weet hoort een sociaal leven wel helemaal niet bij jou. Maar omdat je om je heen ziet dat iedereen het wel heeft, denk je dat het zo hoort. Om die reden ga je geforceerd aan de slag om vrienden te maken.

Misschien heb je wel behoefte aan gezelschap, maar weet je, je krijgt het niet, door het te willen om er bij te willen horen. Je hoort namelijk nergens bij, een mens is alleen en kan samen zijn met anderen.

We draaien het nu om. Ik moet samen zijn met anderen, anders ben ik een buitenbeentje. Zolang jij dat denkt, gaat niemand jou opzoeken en met je in contact komen op een juiste manier. Pas als jij gaat beseffen, ik ben alleen en zo hoort het en het is goed, dan gaan er mensen bijkomen.

De houding is anders, en gaat zo ongelooflijk veel goeds in je leven brengen. Door in te zien dat elk mens alleen is en zich kan verbinden met anderen, maar niet hoeft. Gaan we als vanzelf anders met elkaar om. We gaan ons niet meer vastklampen aan anderen. We staan in elk contact vrij en open en het mag er zijn. Vinden we het iet meer fijn, laten we het los. Dan zijn we weliswaar misschien een tijdje alleen, maar we hebben er geen moeite mee.

Een mens is alleen, dat je te realiseren worden verbintenissen heel anders. Het maakt je niet uit of iemand in je leven is, ja het maakt je wel uit, maar niet op een manier dat je een leeg gat bij jezelf er mee aan het opvullen bent. Je bent in staat jezelf lief te hebben, jezelf te vermaken.

Een relatie verloopt, als je begrijpt dat elk mens alleen is, ook heel anders. Je verbindt je met iemand, omdat je daar heel veel voor voelt. Je hebt je niet druk gemaakt of deze persoon wel voor je zou gaan kiezen. Je hebt niets geforceerd. Het ging allemaal vanzelf, beiden realiseren zich dat ze alleen zijn en samen kunnen zijn.

Heb je hier moeite mee. Ben je bang om alleen te zijn? Bel dan eens met een top paragnost van Top-Paragnosten, die helpen je het alleen zijn te gaan accepteren waardoor je een heel ander leven gaat krijgen.

Medium Clarisa
Top Paragnosten