Je kunt de zorgen net zo groot maken als je wilt

Je kunt de zorgen net zo groot maken als je wilt. Het leven kent kleine zorgen en grote zorgen. Je kunt je afvragen of dat inderdaad zo is. Je kunt je zelfs afvragen of het leven überhaupt wel zorgen kent. In ieder geval hebben wij als mens bedacht dat het leven zorgen kent, waarvan we bij de een vinden dat die klein is, pakje boter vergeten tijdens boodschappen doen en nu met je handen in het haar staat, omdat je je biefstukje niet kunt braden. Dat schaar ik onder een kleine zorg. Ja maar, zegt een ander dat is voor mij een grote zorg. Ik heb nu niets te eten.

Hiermee halen we direct de stelling al onderuit dat er grote en kleine zorgen zijn. Want wat de een een kleine zorg vindt, vindt een ander een hele grote zorg. Je kunt je dan ook direct afvragen wat is een zorg, en waar zou ik mij eigenlijk zorgen over moeten maken.

Zoveel mensen, zoveel manieren om met zorgen om te gaan. En als we nu er eens vanuit gaan dat het leven helemaal geen zorgen kent. Het leven op zich is geen zorg. Het is de mens die heeft bedacht dat het leven zorgen kent en geeft.

Dan kun je dus zorgen net zo groot maken als je zelf wilt. En erachter komen dat elke zorg er gewoonweg een te veel is. Ze zoekt me op via de website Top-Paragnosten, ze maakt zich grote zorgen. Ze zit in een vechtscheiding, haar ex werkt nergens aan mee. Er is reeds een uitspraak die hem heeft veroordeeld tot verdeling over te gaan en hij weigert.

Ik heb dus een grote zorg, kan de rekeningen niet betalen, hij ligt in alles dwars en dat doe hij, omdat hij mij niets gunt. Hij er van geniet dat ik er aan onderdoor ga.

Als we even teruggaan naar de mens, die zelf de zorgen de wereld heeft ingeroepen en het leven zelf geen zorgen kent. Zien we dat we ons grote zorgen maken. We maken er een zorg van, we maken er een hele grote zorg van, we maken ons door dat zorgen maken, nog meer zorgen en zorgen er zo voor dat we onszelf het leven zonder zorgen afnemen.

Als het leven zelf zorgeloos is, wij als mens het leven leven, net zolang totdat we ons aardse leven mogen leven, waarom zou je je dan zorgen maken? Waarom zou je dan grote zorgen hebben? Wat doen al die gedachten over zorgen met jou? Die ondermijnen je gezondheid, en dat laat je zelf allemaal toe, door zorgen te bedenken.

Er zijn geen zorgen, we bedenken ze zelf. Maar ze kan nu niets betalen, ze staat met haar rug tegen de muur. Nee hoor, ze kan aan de slag met oplossingen. Maar dan moet je daarvoor wel je zorggedachten opzij zetten, anders zie je de oplossingen niet. Die zitten achter de zorggedachten verscholen.

Zo maakt de mens zelf dat die een leven vol met zorgen heeft, omdat zijn gedachten het als een zorg zien. Hierdoor zichzelf gek maakt en labiel op de bank zit, zich zorgen te maken. Het gaat om jou hé, jij verdient toch een leven?

Ga eens midden op de straat staan, steek je armen open wijd in de lucht, kijk met grote sprankelende ogen naar boven en zeg hardop; “Ik heb mijzelf, verder heb ik niets nodig, het enige wat ik hoef te doen in dit leven, is goed voor mijzelf zorgen. Want het enige wat ik bezit, is mijzelf.’

Dan loslaten wat je vindt dat er aan zorgen zijn, jezelf verwennen met een genietmoment met een heerlijke kop koffie of thee met iets lekkers erbij. En dan komen er oplossingen, daar tijd en energie in gaan steken. Want je komt nu bij de oplosgedachten achter de zorggedachten.

Als het nodig is, professionele hulp inschakelen, als een advocaat, notaris, die aan het werk zetten, daar betaal je voor, mag je iets terug voor verwachten. Houd zelf de vinger aan de pols, stuur bij aan de hand van je intuïtie, dat jij zelf de keuzes bepaalt. Kun je daar niemand later de schuld van geven. Zo blijf je zorgeloos, zo begrijp je het principe van het leven!

Medium Claris