Waarom maakt een mens zich toch zo druk?

Waarom maakt een mens zich toch zo druk? Gezien de mens zichzélf onder deze druk zet, zal er altijd wel iets zijn om drukte om te maken. Het gaat om de meest uiteenlopende zaken waar men zich druk om maakt. Maar waar het echt om gaat is, dat wij slaaf van onszelf zijn. En dat vaak niet eens in de gaten hebben.

Waarom maakt een mens zich toch zo druk?

Niet dat je een puinhoop van je leven moet maken. Want dat is het andere uiterste. Maar er mag wat meer balans zijn. Het zijn juist de mensen die continu bezig zijn die humeurig lopen . Omdat ze zelf vinden dat ze zoveel moeten. Maar een mens hoeft immers niets als het in de privésfeer is. Dan kun je echt wel wat relaxter in het leven staan. Taken verdelen en dingen los laten. Tenzij je huisgenoten er werkelijk een smeerboel van maken.

Ware oorzaak van zo druk zijn

Maar in de meeste gevallen is dat niet de reden dat men zo vaak bezig is. Er ligt een reden achter en als je achter die reden komt. De ware oorzaak vindt van je herhalende gedrag. Dan is daar een opening naar wat meer rust en ontspanning. Ook zie je vaak de mensen die zichzelf continu opboeien. Omdat alles perfect moet zijn zodat niemand iets zou kunnen zeggen of juist wel. Druk maken over anderen dat is ook zo iets. Ik vraag mij regelmatig af waarom men dat doet. Het eigen leven is dan al druk genoeg en toch is daar kennelijk een behoefte. Om die buitenwereld naar binnen te halen en je druk te maken om wat anderen wel niet zeggen of doen.

Mindfull

Mindfull leven is kennelijk nog steeds niet tot de mensen doorgedrongen. Daardoor blijft men zich druk maken om alles en nog wat. En wat het ergste nog is, men wordt er zelf doodmoe van. Hierdoor is er sprake van een vicieuze cirkel, waar men zichzelf niet meer kan uithalen. Toch is het heel simpel. Het is bij veel dingen voelen denken en handelen. Als je voelt dat je geen zin meer hebt in dat oude patroon. Dan denk je dat kan anders en dan handel je daarnaar. En zo is het met alles zo.

Iedereen is verschillend

Geen één mens is hetzelfde en we hebben allemaal onze behoeften. Hierdoor is het bijna onmogelijk, tenzij je in een voortdurende strijd gewikkeld bent. Om allen het zelfde te willen of te doen. Dat maakt ons allen uniek in ons zijn en dat is prima. Elkaars grenzen respecteren hierin is ook prima. Maar leg nooit je wil op aan de ander. Als de dingen niet lopen zoals jij dat wil. Het is leven en laten leven. En daardoor is er ruimte voor elkaar en dat is goed zoals het is.

Druk in ons hoofd

Drukte zit meestal ook in ons hoofd en als we onszelf beter organiseren. Dan zou het ook een stukje minder stressvol zijn. Je hebt nu eenmaal overal structuur bij nodig. Het scheelt je heel veel tijd als je gewoon eens stil staat bij de dingen die moeten gebeuren. En hierin structuur in aanbrengt. Veel tijd gaat verloren aan trivialiteiten en het kost ook nog eens veel energie.

Geef je grenzen aan, maar ook aan jezelf. En ik zou bijna willen zeggen juist aan jezelf. Want jij bent degene die maar door blijft gaan. Zelfs als je doodmoe bent en bijna niet meer kunt. Dan juist begint het gemopper over alles. En is het vaak bij het onredelijke af projectie naar de anderen. Leren genieten van je leven is ook een optie. Blij zijn met wat er is en in vreugde leren leven geeft sowieso ook veel meer balans.

Slaaf van het systeem

De mens is een slaaf van het systeem en vaak van zichzelf.  Blijft maar doorgaan tot men er bij neervalt. Helaas is het systeem niet te veranderen. Maar jij kunt wel die knop omdraaien en jezelf een halt toe roepen. Je hoeft je niet overal druk om te maken. Trouwens sowieso gaan 90 procent van je problemen meestal niet door. Niets hoeft alles mag en als je de neuzen dezelfde kant op krijgt. Is het helemaal prima en is iedereen tevreden.

Laat de druk maar wat van de ketel en laat ieder zijn eigen ding doen. Zo komt er de broodnodige balans en dat is waar veel mensen heel veel behoefte aan hebben.