Laat je eigen ziel nooit in de steek

Laat je eigen ziel nooit in de steek. Het gebeurt aan de lopende band, dat we onze eigen ziel in de steek laten, omdat de liefde van een ander er niet is, of op de manier zoals we het zelf zouden willen zien.

Als de liefde van een ander er helemaal niet is en we er intens naar verlangen, het ons bezighoudt, laten we onze eigen ziel los. Als de liefde er wel is, en we bang zijn dat die leuke partner niet voor ons wilt gaan kiezen, zetten we onszelf op on hold. Als we in een liefdesrelatie zitten en het loopt even niet allemaal op rolletjes, je ziel moet het ontberen.

Zodra we de liefde van een ander even niet op de juiste manier krijgen, telt de liefde voor onszelf ook niet meer. Wat we daarmee bereiken, is dat we de liefde voor onszelf ook op on hold zetten. De liefde voor onszelf moet het ontberen. We laten onszelf los, omdat we de liefde van een ander belangrijker vinden, dan de liefde die we zelf nodig hebben, om ons goed te voelen.

Zo verdoen we in ons leven vaak heel veel tijd, omdat we ons leven stopzetten, omdat de liefde van een ander er niet is, zoals we het zouden willen. En zolang we dat blijven doen, zal in ons iets zijn, dat zegt. Doe dit niet, je doet mij te kort. Kijk eens wat er gebeurt, energie stroomt niet meer, je hoofd raakt overvol.

Ik heb jou nodig, zegt iets in jou, maar dat negeren we, de ander zijn liefde die willen we, koste wat kost. En elke keer dat jij jezelf te kort doet, is een keer te veel. Er komt vanzelf een moment dat jouw lijf niet meer voor jou wilt werken.

Je laat het in de steek, je zorgt niet goed voor je innerlijk, je eigen ziel. Die zijn het zat telkens afgesloten te worden van jou voor een ander. De roep wordt groter, dit uit zich in allerlei lichamelijke kwalen, slecht slapen, emotioneel in disbalans, een kort lontje, kortaf naar anderen, de zon niet meer voelen schijnen. En dat alles, omdat je zo graag de liefde van een ander wilt.

Je ziel is klaar met jouw wispelturig gedrag, tolereert het niet meer en zal zich laten gelden. Het heeft de hogere macht aangetrokken, je wakker te schudden en te zorgen dat je je les gaat leren. Je eigen ziel nooit meer te verwaarlozen.

Je ontkomt niet meer aan het onvermijdelijke, ze sturen niemand meer op je pad, je voelt je moederziel alleen. Ze halen datgene wat er is aan liefde, wat mondjesmaat is, bij je weg, ook moederziel alleen blijf je achter. Misschien bepaalt de hogere macht wel, dat je het zelf oplost, vanuit blinde woede, boosheid.

Zo denkt de hogere macht, nu ben jij aan zet. Wanneer ga je je eigen ziel zien, waarderen en er heel goed voor zorgen. Daarvoor hebben we je moederziel alleen achtergelaten. Je kunt piepen wat je wilt, klagen wat je wilt, naar iedereen wijzen met al je vingers, de schuld geven. Je komt er niet meer mee weg.

De tijd is aangebroken in te gaan zien dat je nog maar de keuze hebt voor één pad, het pad je ziel nooit meer in de steek te laten, nooit meer te kort te doen, nooit meer in de wachtkamer te zetten. Je staat voor een gigantische operatie, die alleen te volbrengen is, je moet wel, er is tenslotte geen andere ziel in de buurt.

En toch, een beetje hulp kun je wel gebruiken en mag er zijn. Een ziel die zichzelf al heeft gezien en weet hoe het werkt, om zijn eigen ziel nooit meer in de steek te laten en die vind je op Top Paragnosten.

Medium Claris