Verbinding

Verbinding. We ervaren gevoelens van liefde en geluk in relaties, maar ook worden we geraakt in onze diepste pijn en angst.
Als we onszelf gaan openen naar de ander dan komen we door de spiegels die de ander ons voorhoudt in confrontatie met onze onverwerkte emoties, dit doet liefde nu eenmaal.
De confrontatie kan voor sommigen zeer beangstigend zijn en daardoor lopen zoveel mensen weg voor de liefde.
Makkelijker is om weg te lopen voor de gevoelens dan ze onder ogen te durven zien.
Maar dat maakt dat je geen liefdesband durft aan te gaan.

Momenteel is er een komen en gaan van mensen die in een beginnende relatie door angst niet verder komen dan een paar afspraken en dan meteen de rem erop zetten.
Het wordt ook wel erg makkelijk gemaakt gezien de datingsites als paddenstoelen uit de grond zijn geschoten.
Er is blijkbaar genoeg aanbod en daardoor ook de keuze om steeds weer voor een ander te kiezen zodat men vrij kan blijven en geen echte verbinding hoeft aan te gaan.
Vandaar er zo vele vrouwen maar wachten om teruggebeld te worden.
Het was zo fijn en zo leuk en plots is daar die afstand.

Hoe komt dit nu die angst voor de liefde?
Als je niet in staat bent om een relatie aan te gaan en je bang bent dat je opgeslokt wordt dan kan het er toe leiden dat iemand zichzelf terugtrekt omdat dit paniek oproept.
Je wil aan de ene kant niet loslaten en aan de andere kant wil je ook die verbinding niet op die manier.
Zo ontstaat het aantrekken en afstoten gedrag.
Men wil dan de eigenheid behouden, en uit angst om te moeten verbinden kan er benauwdheid ontstaan waardoor men zich terugtrekt uit de relatie en je de ander dan op afstand wil houden.
Je wil niet opgeslokt worden door de ander uit angst voor de pijn in het verleden. ‘’Ik geef mij niet over aan de liefde maar neem er juist afstand van’’.
’’Als het niet goed zou gaan dan zit ik weer in mijn pijn ‘’en dat wil ik niet’’.
Of je hebt angst om jezelf te verliezen als je de verbinding aangaat met de ander omdat je jezelf veel te afhankelijk opstelt naar de ander.
Stel dat het niet goed gaat en de ander zich terug trekt dan voel ik mij verlaten en dat kan ik niet aan.

Geen verbinding dan maar?

Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn, dus voelen we ons eenzaam en willen we oh zo graag die relatie die als een handschoen bij ons past.
Een relatie waarvan de vorm als gegoten zit moet worden geboren was mijn gevoel lang geleden en eigenlijk klopt dit ook wel.
Je ontmoet elkaar en ieder draagt dan die rugzak van het leven met zich mee waardoor je niet echt onbevangen in een relatie kan staan.

Er zijn mensen die zijn gescheiden en daar veel pijn door hebben ervaren, er zijn mensen die een partner aan het leven hebben verloren en er zijn mensen die een zware kindertijd hebben meegemaakt .
Door al deze ervaringen kan het zijn dat er pijnstukken zijn verdrongen.
En door de confrontatie met de liefde kan dit worden opengereten en er kan veel verdriet loskomen.
Het kan zo zijn dat je de pijnstukken met elkaar wilt aangaan, en met de partner die daarvoor openstaat kun je dan vervolgens samenwerken om de pijn uit het verleden te ruimen zodat je samen je weg in liefde kan vervolgen.

Liefde kan zo veel moois geven in een mensenleven. Maar we mogen ook niet vergeten dat we allemaal getekend zijn en dat we begrip mogen opbrengen voor elkaars stukken. Zodat we niet in onze pijn blijven hangen simpelweg omdat de ander daar dan niets mee kan.
Laat elkaar toe als je voelt dat er ruimte is om met elkaar de diepte in te gaan. En als het teveel is om het samen aan te gaan zoek dan hulp bij een goede hulpverlener.
Liefde is een werkwoord en dat is het enige waardoor je ook dichter bij jezelf kan komen, door te werken aan alles wat aandacht nodig heeft.

Stuur de liefde niet weg als ze voor de deur staat maar omarm haar met open armen zodat je jezelf kan bevrijden van de pijnstukken uit je verleden.

Warme groet,
Lis