Mijn lief baasje…

Mijn lieve mens,

Ik zie dat je huilt, want het is mijn moment om te vertrekken. Niet huilen, alsjeblieft. Ik wil je wat dingen uitleggen.
Je bent verdrietig omdat ik wegging, maar ik ben blij dat ik je ontmoet heb.
Hoeveel honden zoals ik sterven dagelijks zonder iemand zoals jij te ontmoeten?

Ik weet dat het je mijn vertrek bedroefd, maar ik moest nu gaan.
Ik wil je vragen om jezelf nergens de schuld van te geven. Ik hoorde je snikken dat je iets anders voor mij had moeten doen. Zeg dat niet, je hebt veel voor mij gedaan! Zonder jou zou ik niets geweten hebben van de schoonheid die ik vandaag met me draag.
Je moet weten dat wij dieren het heden intens leven en we zijn heel wijs: we genieten elke dag van elk klein ding, en vergeten het slechte verleden snel. Ons leven begint wanneer we liefde kennen, dezelfde liefde die jij mij gaf, mijn engel zonder vleugels en twee benen.

Weet dat zelfs als je een dier vindt dat ernstig gewond is, en dat je maar een klein beetje tijd hebt in deze wereld, je een enorme dienst verleent door je te vergezellen in je definitieve overgang.

Niemand van ons houdt ervan om alleen te zijn, behalve wanneer we beseffen dat het tijd is om te vertrekken.

Misschien is het voor jou niet zo belangrijk dat een van jullie naast ons is om ons te strelen en ons pootje vast te houden, helpt ons in vrede te gaan.
№ meer huilen, alsjeblieft. Ik zal blij zijn. Ik heb in herinnering de naam die je me gaf, de warmte van je huis dat in deze tijd van mij werd. Ik neem het geluid van je stem die tegen me praat, ook al begrijp ik niet altijd wat je tegen me zei.
Ik draag in mijn hart elke streling die je me gaf.

Alles wat je deed was heel waardevol voor mij en ik dank je eindeloos, ik weet niet hoe ik je moet vertellen, want ik spreek je taal niet, maar zeker in mijn ogen kon je mijn dankbaarheid zien.

Ik ga gewoon om twee gunsten vragen. Was je gezicht en begin te glimlachen.

Onthoud hoe goed we deze momenten samen leven, denk aan de capriolen die ik heb gemaakt om je op te vrolijken.
Herleef zoals ik al het goede dat we delen in deze tijd.
En zeg niet dat je geen ander dier zult adopteren, want je hebt veel geleden van mijn vertrek. Zonder jullie zou ik de schoonheden niet leven die ik leefde.

Doe dit alsjeblieft niet! Er zijn velen zoals ik die wachten op iemand zoals jij.

Geef ze wat je me gaf, ze hebben het nodig zoals ik jou nodig had.

Hou niet de liefde die je moet geven, uit angst om te lijden.
Volg mijn advies, koester het goede dat jullie met ieder van ons delen, erkennen dat je een engel voor ons dieren bent, en dat zonder mensen zoals jij ons leven moeilijker zou zijn dan soms is.
Volg je nobele taak, nu is het aan mij om jouw engel te zijn.
Ik zal je begeleiden in je pad en help je anderen zoals ik te helpen.

Ik zal praten met andere dieren die hier bij mij zijn, ik zal je alles vertellen wat je voor mij hebt gedaan en ik zal trots zeggen: “Dat is mijn familie”.

Vanavond, als je naar de hemel kijkt en een knipperende ster ziet, wil ik dat je weet dat ik het ben die een oogje bent; ik waarschuwen dat ik goed ben aangekomen en je zeg “bedankt voor de liefde die je me gaf”.
Ik zeg afscheid nu niet ” vaarwel “, maar ” tot straks “.
Er is een speciale hemel voor mensen zoals jij, de hemel waar we heen gaan en het leven ons belonen door ons daar te laten ontmoeten.
Ik wacht op je!”