Voor alle vermiste kinderen…

Lief klein meisje vrolijk klein meisje van 4,
je was zo vrolijk maar je bent niet meer hier.
Nog even voor huis spelen het was zo mooi weer,
lief klein meisje spelende voor huis nu ben je er nimmer meer.
Je speelde buiten met je popjes en zand,
zo lief aan het lachen niets aan de hand.
De zon scheen op je haartjes van goud,
lief klein meisje jij word helaas niet oud.
Mama keek net nog even naar hoe je speelde,
het was nog wel een rijke buurt niet een van onderbedeelde.
Toen kwam die man zo uit het niets,
hij beloofde je van alles… Alles en iets.
Hij vroeg of je een hondje wou van achter uit zijn wagen,
Dat leek je zo leuk… Je wou het even aan mama vragen.
Toen tilde hij haar op en man haar mee,
je schrok zo erg en riep nog hard nee.
Maar klein meisje van vier je was nog zo klein,
wat geuberde er toch met je je wou hier niet zijn.
Je moest zo huilen wat gebeurde er allemaal,
maar je was helaas niet de eerste maar een vervolgverhaal.
Je zag zijn handen naar je toe gaan en alles werd zwart,
alles voor jou stopte ook het kloppen van je zo kleine hart.
Gewikkeld in doeken gestopt in een doos,
smorgens gedumpt bij Walmart met een enkele roos.
Terug naar je ouders je heb nu je eeuwige rust,
ze konden alleen nog maar huilen dat werd nooit meer gesust.
Lief klein meisje klein meisje van 4,
je was altijd zo vrolijk maar bent niet meer hier.
Ik wens jou in de Hemel veel rust en plezier.

Mila copyright 2022