Zicht op relatievormen deel 1

Liefde is liefde. Liefde toont zich in relaties op diverse vormen. Virginia Satir, een bekende gezinstherapeute, heeft een heel duidelijk en overzichtelijk beeld geschetst van de verschillende relatievormen. Hoe die relatievormen zich ontwikkelen, kent uiteraard een diepere dynamiek.
Het kan misschien confronterend zijn als je een bepaalde vorm herkent in de dynamiek van jouw relatie, maar geen paniek.
Je kan dit veranderen, al heb je elkaar wel hierbij nodig.
In de afhankelijke relatie steun je allebei op elkaar. Het zich afhankelijk voelen van elkaar kan misschien goed voelen, maar is behoorlijk beperkend. In de situatie waarin één van de partners wil veranderen of groeien, brengt dit de ander in paniek die op hem of haar aanleunt.
In een verstikkende relatie hoor je meestal de volgende uitspraken als ‘ik kan niet leven zonder jou, ik wil voor de rest van mijn leven bij je zijn, ik doe echt alles om je gelukkig te maken, het voelt zo goed om heel dicht bij je te zijn’. Dit zijn ook uitspraken die je in tienerrelaties hoort. Veel partners beginnen met elkaar te verstikken en lossen dan langzaam hun greep om elkaar meer ruimte te geven voor persoonlijke groei. Soms gebeurt dit niet en blijft de ene partner de andere verstikken en dat kan dan best een tijdje goed gaan, maar op een bepaald moment gaat de partner die zich verstikt voelt, zich opgesloten voelen en willen ontsnappen. Met soms minder aangename gevolgen tot gevolg
Wat ook nog frequent voorkomt is de voetstukrelatie. In deze adorerende relatie gaat het om ‘ik hou van jou, niet om wat je bent, maar om wat ik denk dat je bent, ik heb een ideaalbeeld van jou en ik wil dat je ook aan dat beeld beantwoordt.’ Het is een heel onveilige situatie daar op dat voetstuk te staan omdat je eigenlijk aan zo veel eisen en verwachtingen moet voldoen, dat je er op een dag vanaf dondert. De aanbidder/aanbidster is verliefd geworden op een ideaalbeeld en probeert te communiceren met dat beeld en niet met de persoon. In dit soort relatie is er een grote emotionele afstand en is het moeilijk om intiem te zijn.
Ook nog een heel herkenbare is de meester/slaaf-relatie. De meester gedraagt zich als het hoofd van het gezin, de baas over de relatie, hij/zij neemt de beslissingen. Het is dus niet noodzakelijk de man die de baas speelt, beslissingen neemt, maar ook de vrouw kan perfect die rol opnemen.
Er zijn heel wat vrouwen die alle beslissingen nemen. In de meeste relaties heeft een van de partners een sterkere persoonlijkheid dan de andere en dat is niet noodzakelijk verkeerd. Het is pas als een relatie heel starre patronen vertoont, dat er emotionele afstand ontstaat vanuit ongelijkwaardigheid. Dit soort relaties escaleren vaak in strijd, een manier om het evenwicht te herstellen.